Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014

Πρωτοφανής συγκέντρωση του ΕΠΑΜ στην Καλλιθέα (Video και φωτογραφίες)

 MG 2372--M
00 epam logo 390
 MG 2417--MΟι πολίτες με μοναδική συμμετοχή κήρυξαν την έναρξη διαλόγου για τη μετάβαση σε εθνικό νόμισμα
Ήταν πέρα από κάθε προσδοκία! Ο κόσμος γέμισε τον κινηματογράφο Καλυψώ, με καθιστούς και όρθιους, στην πλατεία και τον εξώστη, ενώ δεκάδες πολίτες, όλων των ηλικιών, παρέμεναν στο πεζοδρόμιο καθ΄όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης. Από την άλλη δεν μπορούν να μετρηθούν αυτοί που ήρθαν και δεν μπόρεσαν καν να μπουν  μέσα στην αίθουσα, λόγω του κόσμου και αναγκάστηκαν να φύγουν.
Σε όλους αυτούς όμως το ΕΠΑΜ δίνει μια υπόσχεση: να βρεθεί σε κάθε συνοικία της Αθήνας και να συζητήσει το πρόγραμμα του για μια κυβέρνηση παλλαϊκού Μετώπου και τη μετάβαση σε εθνικό νόμισμα. 

Η επιτυχία αυτής της εκδήλωσης αποτελεί για το ΕΠΑΜ εναρκτήριο λάκτισμα σε μια πορεία ενημέρωσης του λαού για τη διέξοδο από την κρίση και ανατροπή αυτού του καθεστώτος με συγκεκριμένα βήματα και προτάσεις.
Δ.Καζάκης: «Δεν μπορεί να είναι φιλολαϊκή δύναμη όποιος αναγνωρίζει το χρέος»
«Η Ελλάδα βρίσκεται στην κοιλιά ενός θηρίου. Έχει  (τα video των ομιλιών παρακάτω).....
αρχίσει η διαδικασία της πέψης και το θηρίο ετοιμάζεται να μας αφοδεύσει. Κάποιοι αυτό το θεωρούν επιτυχία γιατί θα βγεις αλλά φαντάσου σε τι κατάσταση θα βρίσκεσαι". Έτσι άρχισε την ομιλία ο γ.γ. του ΕΠΑΜ, Δημήτρης Καζάκης και συνέχισε: «προσπαθούν να μας πείσουν ότι επειδή χρωστάμε δεν έχουμε δικαιώματα. Ότι δε μας αξίζει αυτός ο τόπος άρα δεν οφείλουμε να τον υπερασπιστούμε».
 MG 2426--1M «Λένε στον ελληνικό λαό πως επειδή χρωστά δεν έχει δικαιώματα και πολύ περισσότερο πως δεν μας αξίζει αυτό ο τόπος και άρα ορθώς δεν τον υπερασπιζόμαστε.... Μας κατατάσσουν στα αποτυχημένα κράτη, γιατί θέλουν τα μη βιώσιμα στοιχεία να τα δώσουν στους δανειστές. Δεν έχουν όμως υπολογίσει τον αστάθμητο παράγοντα που δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον λαό ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να κάνει την ανατροπή» τόνισε για να συνεχίσει «Μπορούμε να απαλλαγούμε από το χρέος; Ναι μέσα από τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Δεν πρέπει να σώσεις μόνο την "πολυκατοικία" πρέπει να έχει και την κυριαρχία του οικοπέδου. Οικειοθελώς οι προδότες απεμπόλησαν την εθνική κυριαρχία γιατί χωρίς τα κυριαρχικά δικαιώματα δεν έχουμε λόγο να συζητούμε το οτιδήποτε. Όσοι το πράττουν έχουν περάσει στην αντίπερα όχθη του εχθρού. Αναγνώριση το χρέους σημαίνει αναγνώριση μεθοδεύσεων και μερική αθώωση όλων όσοι έβαλαν τη χώρα στο χρέος. Δε μπορεί λοιπόν σήμερα να υπάρχει φιλολαϊκή δύναμη που να αναγνωρίζει το χρέος, έστω και μερικά!»
Δείτε το βίντεο της ομιλίας του Δ. Καζάκη:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=hkHWWL8lUM0

Διαβάστε περισσότερα »

Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014

Ε.Πα.Μ.:Πως θα περάσουμε σε εθνικό νόμισμα

H επίσημη πρόταση του Ε.Πα.Μ. για τη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα θα παρουσιαστεί την Τετάρτη 22/1/2014 στις 18:00 στον κινηματογράφο ΚΑΛΥΨΩ στην Καλλιθέα (Γρ. Λαμπράκη και Καλυψούς).

Διαβάστε περισσότερα »

Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι,...

του Δημήτρη Καζάκη
Έτσι έλεγε ένα παλιό σύνθημα... Υπερβολή; Μπορεί. Στις μέρες μας όμως όλο και περισσότεροι δημοσιογράφοι, επίδοξοι ή μη, έχουν βαλθεί να επιβεβαιώσουν το συγκεκριμένο σύνθημα.
Αυτή την φορά δεν αναφέρομαι στους γνωστούς δημοσιογράφους επί μισθώσει, ένα είδος επαγγελματιών δολοφόνων της αλήθειας και της ενημέρωσης που κυριαρχούν σήμερα ελέω καναλαρχών και καθεστώτος κατοχής. Το σύνθημα αυτό μου ήρθε αυθόρμητα στο νου, όταν μου έστειλαν να διαβάσω το παρακάτω δημοσίευμα από ένα blog δήθεν ενημέρωσης, το epirusgate.blogspot.gr, το οποίο αναρτήθηκε την Παρασκευή 10/1/2014:
«Νέα δεδομένα φέρνει στη δεξιά πολυκατοικία και στην Ήπειρο, η πρόθεση του ανεξάρτητου βουλευτή της Β' Αθήνας, Βύρωνα Πολύδωρα να ηγηθεί ενός νέου πολιτικού φορέα, ο οποίος στα πρότυπα της Ιταλικής κεντροαριστερής "Ελιάς" θα επιχειρήσει να συνενώσει ό,τι ανεξάρτητο και δυσαρεστημένο υπάρχει από τη Ν.Δ. του Σαμαρά, το κόμμα του Πάνου ...
Καμμένου, σε συνδυασμό με τον ΛΑ.Ο.Σ. του Γιώργου Καρατζαφέρη, το ΕΠΑΜ του Δημήτρη Καζάκη, τους Χριστιανοδημοκράτες του Νίκου Νικολόπουλου αλλά και ανένταχτες προσωπικότητες του κεντροδεξιού χώρου, όπως είναι ο Παναγιώτης Ψωμιάδης
Μάλιστα. Το ΕΠΑΜ στην κεντροδεξιά πολυκατοικία του κ. Πολύδωρα! Τι να πει κανείς; Αλητεία; Ρουφιανιλίκη; Πάντως δημοσιογραφία δεν είναι. Κατανοώ απολύτως τον πανικό του "βαθέως ΠΑΣΟΚ", όλου αυτού του άθλιου συνονθυλεύματος των λαμόγιων που λεηλάτησε το κράτος και την Ελλάδα επί δεκαετίες και βρίσκει τώρα καταφύγιο στο ΣΥΡΙΖΑ. Κατανοώ απόλυτα τον πανικό τους καθώς βλέπουν ότι το ΕΠΑΜ είναι η μοναδική δύναμη που μπορεί να τους στερήσει την επιστροφή τους στον κρατικό κορβανά υπό τον μανδύα της "αριστερής κυβέρνησης", αλλά τέτοια αλητεία;
Τα ίδια δεν έκαναν και στις προηγούμενες εκλογές όλοι αυτοί οι νεόκοποι αριστεροί του κρατικού κορβανά; Δεν έγραφαν ότι το ΕΠΑΜ συζητούσε εκλογική συνεργασία ακόμη και με τον Μάνο; Το ίδιο δεν κάνει και η ηγετική ομάδα των Καμμένων Ελλήνων που διαδίδει ότι το ΕΠΑΜ χρηματοδοτείται από το ΠΑΣΟΚ! Μάλιστα ο διευθυντής των ΑΝΕΛ στην Βουλή είχε το θράσος να "αποκαλύψει" εμπιστευτικά το μυστικό αυτό σε στέλεχος του ΕΠΑΜ, που νόμιζε απλό ψηφοφόρο!
Εκτός πάλι κι αν το ΕΠΑΜ έχει γίνει τόσο περιζήτητη νύφη καθώς ο πατριωτικός του λόγος, τα προτάγματα, η οργανωμένη δράση του και οι άνθρωποι που το απαρτίζουν, διεμβολίζουν οριζόντια ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Όπως και να έχει ένα είναι σίγουρο: το ΕΠΑΜ δεν συμμετείχε ποτέ και δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε κανενός είδους διεργασία που αφορά στη συγκρότηση καμιάς συγκεκριμένης πολιτικής παράταξης. Δεν μας ενδιαφέρει η ενότητα της αριστεράς, ούτε της δεξιάς σε αντιμνημονιακή βάση. Μας ενδιαφέρει μόνο η ενότητα του λαού πάνω και πέρα από διαχωριστικές γραμμές ιδεολογίας και παράταξης.
Για εμάς στο ΕΠΑΜ όποιος ξεκινά από την ιδεολογία του, ή την θρησκεία του, για να στρατολογήσει κόσμο, βρίσκεται απέναντι γιατί λειτουργεί διαλυτικά και διασπαστικά μέσα στον λαό. Εμείς δεν θέλουμε να έχουμε καμιά σχέση με όποιον λέει είμαι δεξιός και μόνο οι δεξιοί είναι πατριώτες. Ούτε με όποιον λέει εξίσου ρεβανσιστικά ότι μόνο οι αριστεροί είναι αγωνιστές ή πατριώτες. Εμείς καλούμε τον λαό να ενωθεί για τον κοινό σκοπό της ανατροπής του καθεστώτος κατοχής, κρατώντας ακέραιες τις πεποιθήσεις του είτε προέρχεται από την δεξιά, είτε προέρχεται από την αριστερά. Εμάς μας ενδιαφέρει ο αγώνας για την απελευθέρωση της πατρίδας και η εγκαθίδρυση της δημοκρατίας με βάση την οποία ο λαός θα είναι αφέντης και νοικοκύρης στον τόπο του.

Διαβάστε περισσότερα »

Παλιννόστηση της Ευρώπης στην απολυταρχία

του Δημήτρη Καζάκη
Έτος σταθμός το 2014, μας διαβεβαιώνουν όλοι όσοι επωφελήθηκαν άγρια από τις πολιτικές που οδήγησαν την Ελλάδα στην χειρότερη κρίση της μεταπολεμικής ιστορίας της. «Το 2014 θα είναι μια καλή χρονιά και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη», μας διαβεβαίωσε από τις στήλες του Βήματος (4/1) ο πρόεδρος της Alpha Bank, Γιάννης Κωστόπουλος. Γιατί; Διότι σύμφωνα με τον τραπεζίτη η «Ευρώπη, στην πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, θα έχει κάνει ένα ακόμη μεγάλο βήμα, αυτό της τραπεζικής ένωσης, με την ανάθεση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα της εποπτείας των μεγάλων τραπεζών με την ουσιαστική συμβολή και των εθνικών κεντρικών τραπεζών.»
Με άλλα λόγια γιατί οι μεγάλες τράπεζες κι επομένως οι μεγαλοτραπεζίτες κερδοσκόποι σαν του λόγου του θα απαλλαγούν από τον βραχνά μιας πιθανής δικαστικής, ή άλλης δίωξης σε εθνικό επίπεδο, χωρίς τουλάχιστον την σύμφωνη γνώμη των ομολόγων του στην ΕΚΤ. Επίσης, θα απελευθερωθεί παντελώς η κερδοσκοπία με τις καταθέσεις και τα θαλασσοδάνεια. Οι μεγάλες τράπεζες θα έχουν το δικαίωμα να κάνουν ότι θέλουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό παρά μόνο στους τραπεζίτες του καρτέλ της ΕΚΤ. Είναι να μην ενθουσιάζεται με την προοπτική της τραπεζικής ένωσης, ένας τραπεζίτης σαν τον κ. Κωστόπουλο που αν η χώρα μας ήταν ευνομούμενη και κυρίαρχη θα είχε να λογοδοτήσει για πολλά.
Το όνειρο κάθε τραπεζίτη
Είναι ωραίο να είσαι μεγαλοτραπεζίτης στην ευρωένωση. Χειρίζεσαι μονοπωλιακά και χωρίς...
να δίνεις κανένα λογαριασμό την καταθετική σου βάση. Πουλάς αβέρτα-κουβέρτα θαλασσοδάνεια σε ημέτερους. Εκμεταλλεύεσαι μέχρις εσχάτων τον κοσμάκη, που οι πολιτικές του ευρώ δεν του αφήνουν διαθέσιμο εισόδημα, υποθηκεύοντας το βιός του. Κι όταν η τοκογλυφική πρακτική που ακολουθείς έχει φτάσει πια στα άκρα και κινδυνεύεις με κατάρρευση, αλλά και ενδεχομένως με φυλακή, τι γίνεται; Παρεμβαίνει το ευρωσύστημα και οι κλονοποιημένες κυβερνήσεις για να σε διασώσουν με εκατοντάδες δις ευρώ δημόσιο χρήμα από τον κρατικό κορβανά, αλλά και να σε προστατέψουν από όλες τις πιθανές διώξεις για απιστία σε βαθμό κακουργήματος και άλλες τέτοιες θεάρεστες πρακτικές που ανθούν κατά κόρο στον κήπο του τραπεζικού καρτέλ της ευρωζώνης.
Είναι να μην είσαι αισιόδοξος ως μεγαλοτραπεζίτης; Είναι να μην υποστηρίζεις όσους σε κάνουν άτρωτο και φορτώνουν τις δικές σου ζημιές και ατασθαλίες στις πλάτες του κοσμάκη; Είναι να μην παινεύεις σε βαθμό πρόκλησης του κοινού αισθήματος, το καθεστώς ασυλίας που παρέχει σ’ εσένα και τους όμοιούς σου το καθεστώς της ευρωζώνης; Όλα θα πάνε μια χαρά, ωρύεσαι, έστω κι αν εννοείς ότι όλα θα πάνε μια χαρά για σένα. Αρκεί να υπάρχει «πολιτική σταθερότητα». Δηλαδή, να συνεχίσει να κυβερνά η συμμορία του ευρώ. «Η διαφύλαξη συνθηκών πολιτικής σταθερότητας είναι εκ των ων ουκ άνευ για να μπορέσουμε να δρέψουμε τους καρπούς των προσπαθειών και των θυσιών των Ελλήνων που υπέφεραν τα τελευταία χρόνια τις συνέπειες της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης που έπληξε ποτέ τη χώρα μας,» μας διαβεβαιώνει ο κ. Κωστόπουλος.
Κι έτσι όντως είναι. Οι μεγαλοτραπεζίτες σαν του λόγου του θέλουν «συνθήκες πολιτικής σταθερότητας» για να καρπωθούν τις θυσίες των εργαζόμενων Ελλήνων που έγιναν για να διασωθούν όσοι σαν τον κ. Κωστόπουλο λεηλάτησαν με σύστημα την χώρα και δημιούργησαν την μεγαλύτερη οικονομική κρίση που έπληξε την Ελλάδα. Το θράσος στο απόγειό του. Θέλει πολιτική σταθερότητα ο κ. Κωστόπουλος για να ξεκοκαλίσει αυτός και οι όμοιοί του με την ησυχία του τις θυσίες όλων εμάς. Αρκεί να παραμείνουμε στο ευρώ υποτελείς και δούλοι των απόκοσμων επιτελείων του που κλονοποιούνται σε κάθε χώρα μέσα από ότι πιο διεφθαρμένο και αδίστακτο διαθέτει το πολιτικό σύστημα σε κάθε κράτος μέλος. Η ίδια η υποστήριξη του ευρώ έχει καταντήσει πια συνώνυμο της πιο απόλυτης διαφθοράς και της πιο προκλητικής διαπλοκής.
Ψεύτικα διλήμματα
Πώς θα πετύχει αυτή την πολυπόθητη «πολιτική σταθερότητα»; Και μάλιστα εν μέσω μιας τρομακτικής κοινωνικής αποσύνθεσης με όρους της μεγαλύτερης ανεργίας, εξαθλίωσης, αβεβαιότητας και απόγνωσης που έχουν γνωρίσει ποτέ οι εργαζόμενοι Έλληνες σε συνθήκες ειρήνης; Μας το ξεκαθαρίζει σε κάθε βήμα του το επίσημο πολιτικό σύστημα το οποίο έχει στήσει ήδη το πλαστό δίλλημα στο οποίο θέλει να εγκλωβίσει τα θύματα του κ. Κωστόπουλου και Σία.
Σαμαροβενιζέλος ή Τσίπρας; Αυτό είναι το μόνο δίλημμα που ανέχεται η οικονομική και πολιτική ολιγαρχία του τόπου. Γιατί είναι το μόνο δίλλημα που της εξασφαλίζει ότι η συμμορία του ευρώ, ανεξάρτητα πολιτικής ενδυμασίας, θα συνεχίσει να κυβερνά αυτόν τον τόπο και θα συνεχίσει να τον οδηγεί στην απόλυτη καταστροφή. Όπως παλιά το δίλλημα ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ. Την μόνη επιλογή που αφήνουν στον αδαή, ανόητο και πανικόβλητο Έλληνα είναι να ψηφίζει πάντα το λιγότερο κακό. Μόνο και μόνο για να καταλήγει πάντα στα ίδια και χειρότερα.  
Σαμαροβενιζέλος ή Τσίπρας; Μόνο αυτό το δίλλημα επιτρέπει η «πολιτική σταθερότητα» του κ. Κωστόπουλου και Σία για να αισθάνονται όλοι οι ομοτράπεζοί του ήσυχοι ότι δεν θα τους ενοχλήσει κανείς, ούτε θα τους ζητήσει κανείς τον λόγο για όλα αυτά που έκαναν και κάνουν σ’ αυτήν την χώρα και στον λαό της.
Περαιτέρω εκχώρηση κυριαρχίας
Άλλωστε, οσονούπω θα υπάρχει η τραπεζική ένωση της ευρωζώνης κι επομένως σε καμιά κυβέρνηση κράτους μέλους δεν θα πέφτει ούτε καν λόγος για το τι γίνεται με το τραπεζικό σύστημα της χώρας της. Ιδίως με τις μεγάλες τράπεζες που κυριολεκτικά διασπάθισαν δις από το δημόσιο χρήμα σε ενισχύσεις και παροχές. Και την ίδια ώρα κρατούν ομήρους οφειλέτες και καταθέτες εν μέσω της μεγαλύτερης κρίσης που γνώρισε όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και οι άλλες χώρες μέλη της ευρωένωσης, που πυροδότησε η ίδια η τοκογλυφική πρακτική του τραπεζικού καρτέλ που δημιούργησε και λειτουργεί την ευρωζώνη.
Αρκεί να μείνουμε στο ευρώ και οι υπαίτιοι της τραγωδίας του ελληνικού λαού, αλλά και αυτής της κρίσης, δεν έχουν να φοβηθούν απολύτως τίποτε. Άλλωστε μας το διευκρινίζει και ο ίδιος ο Μάριο Ντράγκι, πρόεδρος της ΕΚΤ. «Λιγότερη εθνική κυριαρχία για πιο αποτελεσματική Ένωση,» διαμήνυσε σ’ όλους τους λαούς της ΕΕ από την Σχολή Κένεντι του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ στις 9 Οκτωβρίου 2013. Να πώς έθεσε το όλο ζήτημα: «Επειδή η κοινή αγορά είναι μια συνολική και μόνιμη ένωση, οι κυβερνήσεις και τα Κοινοβούλια χάνουν, τόσο επί της αρχής όσο και βάσει της Συνθήκης, την ικανότητα επαναφοράς των συνοριακών ελέγχων. Αυτό σημαίνει ότι, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε μια ζώνη ελεύθερου εμπορίου, δεν μπορούν να δράσουν μονομερώς για να προστατεύσουν τους πολίτες από τον αθέμιτο και παράνομο ανταγωνισμό άλλων χωρών που αποτελούν μέρος της αγοράς.»
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει κάτι πολύ απλό. Μια χώρα που δεν ασκεί στοιχειώδη κυριαρχία, δηλαδή ούτε καν έλεγχο στα σύνορά της, τότε δεν μπορεί να προστατεύσει τους πολίτες της από τον αθέμιτο και παράνομο ανταγωνισμό άλλων χωρών που είναι μέλη της ίδιας κοινής αγοράς. Ισχύει αυτό; Απόλυτα.
Βέβαια ο κ. Ντράγκι κάνει μια λαθροχειρία. Μιλά μόνο για τη νομική πλευρά του ελέγχου. Υπάρχει και η οικονομική, που είναι πολύ πιο αμείλικτη και καθοριστική. Ανισότητα και εκμετάλλευση μιας χώρας από μια άλλη δεν υπάρχει μόνο όταν επιβάλλονται τυπικά ή νομικά ανισότιμες σχέσεις ανάμεσά τους, αλλά και λόγω οικονομικού χάσματος ανάμεσά τους.
Αυτό που θέλω να πω είναι το εξής: Μια χώρα μπορεί να κερδίζει από μια άλλη όχι μόνο όταν η πρώτη επιβάλλει ανισότιμους όρους συναλλαγών στην άλλη, αλλά και όταν υπάρχει τεράστια διαφορά παραγωγικότητας ανάμεσά τους. Από την στιγμή που στη μια χώρα ένα προϊόν στοιχίζει σημαντικά λιγότερο λόγω αυξημένης παραγωγικότητας απ’ ότι στην άλλη, τότε σε μια ενιαία ή κοινή αγορά τα προϊόντα της πρώτης κατακλύζουν την δεύτερη και δεν της επιτρέπουν με κανένα τρόπο να αναπτύξει την δική της παραγωγή. Εξολοθρεύουν δηλαδή την εγχώρια παραγωγή.
Γι’ αυτό και σε μια ενιαία ή κοινή αγορά ο καταμερισμός εργασίας που επιβάλλεται αυθόρμητα είναι τέτοιος που τις ισχυρότερες, πιο παραγωγικές και πιο ανεπτυγμένες χώρες τις κάνει ακόμη πιο ισχυρές και ικανές να επιβάλλουν τους όρους τους στις λιγότερο ανεπτυγμένες και λιγότερο παραγωγικές. Σε μια ενιαία ή κοινή αγορά δεν μπορεί μια υστερούσα χώρα να ανταγωνιστεί επί ίσοις όροις τις πιο παραγωγικές και ανεπτυγμένες χώρες, γιατί δεν μπορούν να αναπτύξουν την παραγωγή και την παραγωγικότητα της εργασίας τους. Είναι καταδικασμένες να μετατραπούν σε συμπληρωματικές οικονομίες των μεγαλύτερων και πιο ανεπτυγμένων οικονομιών, χώρες εισαγωγής, ευκαιρίας και προνομιακό πεδίο υποδοχής της πληθώρας κεφαλαίου και παραγωγής που δημιουργείται στις δεύτερες.
Προάγγελος ευρωκράτους
Μπορεί να γίνει διαφορετικά; Ο κ. Ντράγκι απαντά με ευχές: «Ωστόσο, καμιά ανοικτή αγορά δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς ανάλογα βασικά πολιτικά θεμέλια. Ως τέτοια, η κοινή αγορά απαιτεί υπερεθνική οργάνωση. Πρέπει να υπάρχει δικαστική εξουσία που να επιβάλει τον νόμο περί ανταγωνισμού και να προστατεύει τα δικαιώματα ιδιοκτησίας στο επίπεδο της αγοράς. Αν υπάρχει δικαστική εξουσία, θα πρέπει να υπάρχει και νομοθετική εξουσία που θα θεσπίζει τους νόμους που επιβάλλει η πρώτη. Και από την ώρα που υπάρχει δικαστική και νομοθετική εξουσία, χρειάζεται και εκτελεστική εξουσία ικανή να εφαρμόσει τις αποφάσεις. Στην Ευρώπη, αυτές οι λειτουργίες ασκούνται από το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, το Συμβούλιο της ΕΕ, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.»
Αυτό που θέλει να πει ο κ. Ντράγκι είναι ότι αυτό που στερείται μια χώρα σε επίπεδο ελέγχου της εθνικής της οικονομίας αντικαθίσταται σε μια ενιαία ή κοινή αγορά από μια «υπερεθνική οργάνωση» με δικαστική εξουσία, νομοθετική και εκτελεστική που εναποτίθεται στα όργανα της Ένωσης. Από πότε ένα πρωταρχικά οικονομικό πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με διοικητικούς και νομικούς κανόνες; Αυτό είναι το πρώτο ερώτημα. Καμιά δικαστική, νομοθετική, ή εκτελεστική λειτουργία δεν μπορεί να ανατρέψει τον ανισότιμο καταμερισμό εργασίας ανάμεσα στις χώρες που αναγεννά διαρκώς και πιο διευρυμένα μια τέτοια Ένωση. Για να έχει νόημα η τυπική ισότητα και ισοπολιτεία, θα πρέπει να υπάρχει ουσιαστική ισότητα και ισοπολιτεία ανάμεσα στις χώρες της Ένωσης.
Από τι εξασφαλίζεται αυτή η ουσιαστική ισότητα και ισοπολιτεία ανάμεσα στις χώρες μέλη; Τουλάχιστον στην ισότητα των δικαιωμάτων και ευκαιριών ανάμεσά τους. Υπάρχει μια τέτοια ισότητα στην ευρωένωση; Ούτε κατά διάνοια. Για να μπορέσει να αναπτυχθεί μια χώρα έχοντας ουσιαστική ισοτιμία με μια άλλη πολύ πιο προηγμένη, τότε ειδικά η υστερούσα χρειάζεται να ασκεί τον δικό της έλεγχο στην οικονομία της, ώστε να προστατέψει την εγχώρια παραγωγή της και να μην επιτρέψει την περιθωριοποίησή της από την παραγωγική μηχανή της πιο προηγμένης που ήδη δουλεύει στο φουλ. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει.
Επομένως όση τυπική ισότητα κι αν υπάρχει μέσα σε μια ενιαία, ή κοινή αγορά, το αποτέλεσμα είναι πάντα από τα πριν δεδομένο. Όσο ισότιμη τυπική μεταχείριση κι αν θεωρήσουμε ότι μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στα κράτη εταίρους μιας τέτοιας ζώνης, το αποτέλεσμα πάντα είναι αναπότρεπτα το ίδιο. Οι πιο προηγμένες πάντα θα σαρώνουν και θα προσαρτούν οικονομικά τις υστερούσες παραγωγικά οικονομίες. Οι πιο ισχυρές θα μετατρέπουν τις υπόλοιπες οικονομίες σε προνομιακούς χώρους επικερδούς τοποθέτησης των δικών τους κεφαλαίων και προϊόντων. Αυτό συνέβη και στην ευρωζώνη. Όπως ακριβώς αναμενόταν εξαρχής.
Εξαγορασμένη πολιτική εξουσία
Τώρα βέβαια υπάρχουν ορισμένοι που μας παραμυθιάζουν ότι με την ισχυροποίηση των πολιτικών δομών της ευρωένωσης και των οργάνων της, θα μπορέσει να εφαρμοστεί μια πολιτική αναδιανομής όπου τα πλεονάσματα της Γερμανίας θα πρέπει να ενισχύσουν τις υπό χρεοκοπία και ελλειμματικές οικονομίες της ζώνης. Αρκεί να βρεθούν κάποιοι σαν τον Τσίπρα να το επιβάλλουν. Η αλήθεια είναι ότι πιο εύκολα αλλάζει τροχιά ο ήλιος στο ηλιακό του σύστημα, παρά να συμβεί η μπαρούφα αυτή.
Ο λόγος είναι απλός. Η οικονομική δύναμη αγοράζει πολιτική δύναμη σε όλα τα επίπεδα. Κι επομένως αυτός που κρατά τα ηνία της οικονομίας στην ευρωζώνη υποδεικνύει κι αυτό που πρέπει να γίνει κατά το συμφέρον του. Όμως ακόμη κι αν η πλεονασματική Γερμανία αναγκαστεί να κάνει κάτι τέτοιο, τότε γιατί να παραμείνει η ίδια στην Ένωση; Ειδικά από την στιγμή που θα αρχίσει να χάνει έδαφος η οικονομία της; Ή μήπως μπορεί να υπάρξει ευρώ και ΕΕ χωρίς την Γερμανία; Αυτοί που ίσως να επιθυμούν κάτι τέτοιο είναι μόνο οι πράκτορες των συμφερόντων της Ουάσιγκτον.
Αν πάλι υπάρξει – λέμε τώρα – ένα «σχέδιο Μάρσαλ» προς την Ελλάδα και τις άλλες υπό χρεοκοπία ελλειμματικές χώρες βασισμένο στα πλεονάσματα της Γερμανίας, πώς θα αποτραπεί να μην υπάρξουν τα ίδια με τα ευρωπαϊκά κονδύλια που δόθηκαν όλα αυτά τα χρόνια; Απέτρεψε την βασική οικονομική λειτουργία μιας τέτοιας Ένωσης να κάνει τις «πλούσιες» χώρες ακόμη πιο «πλούσιες» σε βάρος των πιο «φτωχών» με βάθεμα της εξάρτησής τους από τις πρώτες;
Αντίθετα τα κονδύλια δόθηκαν για να έργα κοινοτικής επιλογής και όχι εθνικής παραγωγικής αναβάθμισης των χωρών με παραγωγική υστέρηση. Κι ο λόγος απλός. Καμιά από τις ισχυρές χώρες δεν θα πλήρωνε προκειμένου να ενισχύσει οιονεί ανταγωνιστές της. Κι έτσι τα κονδύλια δόθηκαν για να εξαγοραστούν κυβερνήσεις και πολιτικά κόμματα, να διαφθαρούν μεγάλα τμήματα της κοινωνίας και να θεωρήσουν απολύτως φυσικό η χώρα τους να εξαρτάται από τα δανεικά και τα δοσίματα των ισχυρών Ευρωπαίων. Η παρασιτική ιδεολογία και η νοοτροπία του επαίτη, του ζήτουλα, στη θέση του αγώνα για την οικονομική αυτοτέλεια της χώρας.
Όμως, κάποιοι έχουν την λύση: Όσο περισσότερο συγκεντρώνονται οι εξουσίες στα χέρια των οργάνων της Ένωσης και αφαιρούνται από τις εθνικές κυβερνήσεις και τα εθνικά κοινοβούλια, τόσο καλύτερα. Γιατί όπως μας λέει κι ο Ντράγκι έτσι θα γίνει πιο αποτελεσματική η ίδια η Ένωση.
Πορεία προς την απολυταρχία
Κι έτσι τίθεται επί τάπητος το ζήτημα της εθνικής κυριαρχίας. «Η κλασική άποψη για την κυριαρχία είναι ότι ορίζεται σε σχέση με τα δικαιώματα: το δικαίωμα κήρυξης πολέμου και διαχείρισης της ειρήνης, της συλλογής φόρων, της εκτύπωσης χρήματος, του έσχατου δικαστή. Υπάρχει όμως και άλλη άποψη περί κυριαρχίας που ορίζεται σε σχέση με την αποτελεσματικότητα - δηλαδή της κυριαρχίας ως ικανότητας παροχής, με τρόπο πρακτικό, των ουσιωδών υπηρεσιών που ο λαός περιμένει από την κυβέρνηση.»
Προσέξτε τι λέει ο Ντράγκι. Υπάρχει η κυριαρχία των δικαιωμάτων και η κυριαρχία της αποτελεσματικότητας. Η πρώτη ισοδυναμεί με την εθνική κυριαρχία και ή άλλη με την κυριαρχία που διεκδικούν τα όργανα της Ένωσης σε βάρος των κρατών μελών. Έχει δίκιο ο Ντράγκι; Βουνό! Το ερώτημα όμως που αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι είναι το εξής: Ποιος ασκεί, ή μπορεί να ασκήσει την εθνική κυριαρχία και ποιος ασκεί ή μπορεί να ασκήσει την κυριαρχίας «ως ικανότητας παροχής» της Ένωσης;
Την εθνική κυριαρχία μπορούν να την ασκούν απολυταρχικές και διεφθαρμένες κυβερνήσεις, ή καθεστώτα. Καλή ώρα σαν την περίπτωση της Ελλάδας. Όμως, μπορεί να την ασκήσει και ο ίδιος ο λαός κατοχυρώνοντας για το εαυτό του όλα τα δικαιώματα που συνεπάγεται η άσκηση της κυριαρχίας σε μια χώρα. Επομένως στα πλαίσια της εθνικής κυριαρχίας μπορούν να υπάρξουν αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα και ελευθερίες με βάση τα οποία ένας λαός γίνεται νοικοκύρης στον τόπο του. Αρκεί να ξέρει ο ίδιος ο λαός να αγωνίζεται γι’ αυτά και να τα υπερασπίζεται όποτε απειλούνται.
 
Ποιος μπορεί να ασκήσει την κυριαρχία σε επίπεδο Ένωσης; Οποιοσδήποτε άλλος εκτός από τους λαούς. Γι’ αυτό και η κυριαρχία στο επίπεδο της Ένωσης δεν ορίζεται όπως η εθνική κυριαρχία στο επίπεδο των αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων, αλλά ως κ αναγνωρίζονται δικαιώματα, αλλά «ως ικανότητας παροχής, με τρόπο πρακτικό, των ουσιωδών υπηρεσιών που ο λαός περιμένει από την κυβέρνηση.» Οι λαοί παύουν να έχουν αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα και προσδοκούν μόνο παροχές από δομές υπερεθνικής εξουσίας στις οποίες με κανένα τρόπο δεν μπορούν ούτε καν να επιδράσουν. Μα αυτός ακριβώς είναι κι ο ορισμός της απολυταρχίας. Η εξουσία που αυτοδίκαια ασκεί κυριαρχία επί του λαού, ο οποίος το μόνο που μπορεί να προσδοκά είναι παροχές!
Να γιατί οι τραπεζίτες, οι κερδοσκόποι και τα χειρότερα αρπαχτικά των διεθνών αγορών έχουν επιδοθεί σ’ έναν εξοντωτικό πόλεμο εναντίον της εθνικής κυριαρχίας. Παλιά ο πόλεμος αυτός γινόταν κυρίως με τα όπλα των αποικιοκρατών. Σήμερα διεξάγεται με ολοκληρώσεις σαν αυτήν της ευρωένωσης. Η αποικιοκρατική ουσία παραμένει ίδια. Χωρίς εθνική κυριαρχία ένας λαός μετατρέπεται σε υπεξούσιο των σύγχρονων αποικιοκρατών, ενώ η χώρα του μετατρέπεται σε οικόπεδο προς εκμετάλλευση των διεθνών ληστών και καιροσκόπων.
Το αληθινό δίλημμα
Δεν γνωρίζω πόσο αίμα, πόση καταστροφή, πόση απόγνωση, μιζέρια, εξαθλίωση, ανεργία και αναγκαστικό εκπατρισμό μπορεί να αντέξει ο μέσος Έλληνας μέχρι να αντιληφθεί το προφανές. Η λύση δεν είναι το στημένο δίλλημα, Σαμαράς ή Τσίπρας, ώστε να μας κυβερνήσει η ίδια συμμορία του ευρώ με διαφορετική πολιτική φόρμα εργασίας.
Το αληθινό δίλημμα είναι ευρώ ή δραχμή, ή σωστότερα εθνικό κρατικό νόμισμα. Γιατί συμπυκνώνει το απλό και αυτονόητο για έναν λαό δίλημμα, δούλος των τραπεζών και των αγορών με το ευρώ, ή ελεύθερος και νοικοκύρης στον τόπο σου με εθνικό κρατικό νόμισμα; Κι όσο ο Έλληνας θα απαντά ευρώ, θα βλέπει να χάνεται ο ίδιος και τα παιδιά του, θα ζει σε καταστάσεις που ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του δεν έχει δει. Θα δει την Ελλάδα να σβήνει και να μετεξελίσσεται σε Αφρική. Ξεζουμισμένη, διαλυμένη, κατακερματισμένη και υπό διεθνή έλεγχο. Στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε τα πράγματα. Αρκεί να απαντάμε πάντα με αρετή και τόλμη – όπως ανέκαθεν απαιτούσε η ελευθερία – στα πραγματικά διλήμματα της ζωής.
Δημοσιεύτηκε στο Χωνί, 12/1/2014


Διαβάστε περισσότερα »

Η Εισήγηση - αναφορά της Π.Γ. του Ε.Πα.Μ. προς το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο του Μετώπου

ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ Ε.Πα.Μ.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ - ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ από την 2η Σύνοδο του ΕΣΣ μέχρι σήμερα
Αγαπητές συναγωνίστριες και συναγωνιστές του ΕΣΣ,
Η τρίτη Σύνοδος του κεντρικού οργάνου του Ε.Πα.Μ. μετά το δεύτερο Συνέδριο του Μετώπου συμπίπτει με το καινούργιο χρόνο και τις νέες προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά μας ενόψει και των μεγάλων εκλογικών αναμετρήσεων τόσο σε επίπεδο δημοτικών και περιφερειακών αυτοδιοικήσεων, όσο και για το ευρωκοινοβούλιο.
Όλη η περίοδος μέχρι τη προηγούμενη δεύτερη Σύνοδο του Ε.Σ.Σ. σφραγίστηκε από τη μεγάλη κινητοποίηση γύρω από τη δημόσια ραδιοτηλεόραση, αλλά και από την στήριξή μας στις κινητοποιήσεις στο χώρο της Παιδείας, της Υγείας, στα εργοστάσια της Εύβοιας και αλλού, που ...
ως ένα βαθμό έκανε πράξη τη δική μας στρατηγική επιλογή για λειτουργικές καταλήψεις, που επεκτεινόμενες σταδιακά σε πολλούς νευραλγικούς τομείς θα μπορούσε να οδηγήσει στη Γενική Πολιτική Απεργία, που αποτελεί την πεμπτουσία της δικής μας προσπάθειας και του αγώνα για την Ανατροπή και την απελευθέρωση της χώρας από τα δεσμά που της χάλκεψαν οι ξένοι επικυρίαρχοι και οι εγχώριοι υπάλληλοί τους. Δυστυχώς μια σειρά από γεγονότα, κατεστημένες νοοτροπίες που δύσκολα ξεπερνιούνται, αλλά και πολιτικές επιλογές που έχουν να κάνουν με τον εργατοπατερισμό και τις γραφειοκρατικές αντιλήψεις συνδικαλιστικών, αλλά και των πολιτικών ηγεσιών τόσο του ΚΚΕ, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, οδήγησαν το απεργιακό κύμα του φθινοπώρου σε σταδιακή ύφεση. Ενώ ήδη όλοι επικεντρώνονται στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.
Πολλά και σημαντικά είναι τα γεγονότα που σημάδεψαν την περίοδο από την προηγούμενη Σύνοδο του οργάνου μέχρι τώρα.
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα στάθηκε η αφορμή να ξετυλιχθεί το κουβάρι γύρω από τη δολοφονική παρακρατική δράση της Χρυσής Αυγής, που οδήγησε τα ηγετικά της στελέχη σε προφυλακίσεις. Παρ’ όλα αυτά, τα στοιχεία που μέχρι στιγμής έχουν δημοσιοποιηθεί δεν φαίνονται ικανά να στηρίξουν τις βαριές κατηγορίες εναντίον τους κι έτσι με τη βοήθεια της τρομοκρατικής, δήθεν, επίθεσης εναντίον των γραφείων της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο, με τους δυό χρυσαυγίτες νεκρούς και τον ένα βαρύτατα τραυματισμένο έχουν οδηγήσει ως ένα βαθμό στην ηρωοποίηση του νεοναζιστικού μορφώματος και των στελεχών του.
Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ. τοποθετήθηκε απέναντι σε όλα αυτά τα γεγονότα με απόλυτη σαφήνεια, τόσο μέσω επισήμων ανακοινώσεων, όσο και με αντίστοιχη αρθρογραφία στελεχών της, ξεσκεπάζοντας το ρόλο της νεοναζιστικής οργάνωσης, αλλά και του καθεστώτος στη προσπάθειά του για αποπροσανατολισμό και τη δημιουργία εμφυλιοπολεμικού κλίματος.
Στην εισήγησή μας κατά τη δεύτερη σύνοδο του οργάνου είχαμε επισημάνει και δυστυχώς επαληθευθήκαμε: «Στη πράξη το καθεστώς με τους εμφανείς και αφανείς μηχανισμούς του, μπροστά στην επικίνδυνη κατάσταση, όπως αυτή εξελίσσεται σε βάρος του και με τα σημάδια μιας έντονης κοινωνικής έκρηξης που πιθανολογείται, αποφάσισε να παίξει δυνατά το χαρτί του διχασμού και της εμφύλιας διαμάχης. Τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής αποτελούν της αιχμή του δόρατος σε αυτή την προσπάθεια διασποράς του τρόμου και του αποπροσανατολισμού. Έτσι, ώστε τα κόμματα του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου» να αποτινάξουν από πάνω τους τη ρετσινιά του καταστροφέα και να εμφανιστούν ως οι εγγυητές της ομαλότητας και της δημοκρατίας. Με βάση το ιδεολόγημα των δύο «άκρων» θα εντείνουν από τη μια πλευρά, τα μέτρα της κοινωνικής διάλυσης και από την άλλη με ολοένα αυξανόμενη την κρατική βία και τον αυταρχισμό θα προσπαθήσουν να καταστείλουν τις όποιες εστίες αντίστασης στο όνομα της ομαλότητας και της δημοκρατίας. Δεν θα αποτελεί για ‘μας έκπληξη αν το προσεχές διάστημα γίνουμε μάρτυρες θεαματικών τρομοκρατικών ενεργειών από δήθεν «επαναστατικές» οργανώσεις, για να έλθει να δέσει το γλυκό μαζί με τις έκνομες ενέργειες των νεοναζιστών.»
Η πραγματικότητα μας επαλήθευσε. Ευτυχώς, ο ελληνικός λαός δεν έπεσε στην παγίδα. Αντιμετώπισε με ψυχραιμία και νηφαλιότητα τις προκλήσεις κι έτσι η προσπάθεια διχασμού και κατατρομοκράτησής του έπεσε στο κενό, μολονότι οι ενέργειες αυτές συνέβαλαν ως ένα βαθμό στην υποχώρηση του κλίματος έντονης κοινωνικής αντίδρασης που έδειχνε να δημιουργείται στις αρχές του φθινοπώρου με τις απεργιακές κινητοποιήσεις.
Ωστόσο τίποτε δεν αποκλείει δεύτερο κύμα προβοκατόρικων ενεργειών και τη δημιουργία κλίματος φόβου και ανασφάλειας που θα αποσκοπεί, πέρα της περαιτέρω αυταρχικοποίησης και της εντατικοποίησης των μέτρων καταστολής,  στη συσπείρωση των όποιων φιλομνημονιακών δυνάμεων έχουν απομείνει μέσα στην κοινωνία και την εξώθηση σε αποχή όσο το δυνατό μεγαλύτερων τμημάτων του εκλογικού σώματος από τις ερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, καθώς και τις ευρωεκλογές. Γιατί μόνο έτσι θα περισωθούν τα προσχήματα, όπου μαζί με ενέσεις αισιοδοξίας και κάποια υποτυπώδη στήριξη από τους επικυρίαρχους, θα μπορέσει να δοθεί παράταση ζωής σε αυτή την κυβέρνηση, όπου φαίνεται από την κοινωνική αντίδραση, όπως αυτή αποτυπώνεται σε ανεξάρτητες από τα μεγάλα ΜΜΕ δημοσκοπήσεις, να προσδιορίζεται η ημερομηνία λήξης της το βράδυ των ευρωεκλογών. Αυτό φάνηκε καθαρά και στις τοποθετήσεις των κορυφαίων ευρωπαίων αξιωματούχων που προσήλθαν στην Αθήνα για την τελετή ανάληψης της προεδρίας της ΕΕ από την χώρα μας. Όλων το μυαλό είναι στις ευρωεκλογές και το πώς θα αποφευχθεί μια μαζική αντίδραση στην ΕΕ μέσω της λαϊκής ψήφου σε όλες της χώρες της ευρωένωσης και κυρίως στην Ελλάδα.
Γι’ αυτό ένα κύριο και πρώτιστο καθήκον δικό μας είναι με τις ολοένα και πιο δυναμικές παρεμβάσεις μας να πείθουμε για την αναγκαιότητα της πιο μεγάλης δυνατής λαϊκής συμμετοχής στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις κι αυτό ανεξάρτητα από τον τρόπο που θα επιλέξουμε για τη δική μας συμμετοχή σε αυτές.
Σε αυτή τη λογική, ήλθαν να προστεθούν η επίθεση «τρομοκρατών» στο σπίτι του Γερμανού πρέσβη και η περίεργη απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού της 17ης Νοέμβρη.
Βεβαίως, τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε και μια άλλη μεγάλη προσπάθεια του καθεστώτος με πολλαπλή στόχευση. Είναι η υποτιθέμενη επιχείρηση «κάθαρση». Πολλά γνωστά σκάνδαλα από παλιά έρχονται ξαφνικά στο προσκήνιο και την επικαιρότητα. Από το σκάνδαλο των εξοπλισμών, των υποβρυχίων μέχρι αυτό του ταχυδρομικού ταμιευτηρίου κτλ.. Αποκαλύψεις, δικογραφίες, έρευνες εισαγγελικών αρχών, συλλήψεις. Ο πρώτος στόχος είναι όπως πάντα ο αποπροσανατολισμός από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος. Ο δεύτερος στόχος είναι να παρουσιαστεί ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου έχει αποφασίσει να καθαρίσει το φαύλο παρελθόν, μη διστάζοντας να στείλει στη φυλακή υψηλόβαθμα στελέχη των δύο κομμάτων, αλλά και επιφανών επιχειρηματιών. Αφού τα success stories στην οικονομία αποτυγχάνουν το ένα μετά το άλλο, ένα success story στην υπόθεση «καθαρά χέρια» εξυπηρετεί τη δημόσια εικόνα της κυβέρνησης. Δεν αποκλείεται καθόλου οι αποκαλύψεις να συνεχιστούν με το μεγάλο φαγοπότι στα δημόσια έργα, στην Ολυμπιάδα κτλ.. Αυτό όμως που φαίνεται να κρύβεται προς το παρόν με επιμέλεια, είναι ο άγριος πόλεμος που έχει ξεσπάσει μεταξύ μερίδων της άρχουσας τάξης της χώρας μας, για το ποιος τελικά θα επικρατήσει την επόμενη ημέρα. Σημαντικό ρόλο σε αυτό το υπόγειο ξεκαθάρισμα λογαριασμών παίζουν οι ίδιοι οι ξένοι επικυρίαρχοι που αποδεικνύουν ότι δεν διστάζουν να εξοντώνουν και τον πιο πιστό τους υπηρέτη, όταν κρίνουν, ότι δεν τον χρειάζονται πλέον και άλλοι καινούργιοι υπηρέτες επιστρατεύονται, να ολοκληρώσουν τις βρώμικες δουλειές τους.
Εδώ, πρέπει να κρατάμε καθαρή στο μυαλό μας τη περίπτωση, όπου η συστηματική διάλυση των μηχανισμών του κράτους και η αποδόμηση του πολιτικού συστήματος, σε συνδυασμό με την έξαρση ενός κλίματος βίας και τρομοκρατίας, μαζί με τη συστηματική καλλιέργεια διεθνώς της εικόνας για τη χώρα μας ως ένα κράτος που καταρρέει (failed state), να αποσκοπεί στη δημιουργία κατάλληλου κλίματος και συνθηκών μιας απροκάλυπτης επέμβασης, ακόμα και στρατιωτικού τύπου από ξένες δυνάμεις, προκειμένου να υπάρξει «σταθεροποίηση». Αυτό βέβαια, χωρίς τίποτα να αποκλείουμε, είναι περισσότερο πιθανό να επισυμβεί σε βάθος χρόνου και μετά τη λήξη της περιόδου της άσκησης της προεδρίας της Ε.Ε. από την Ελλάδα και πιθανώς μετά τις ευρωεκλογές, εάν και εφ’ όσον διαπιστωθεί στη πράξη η ανατροπή των συσχετισμών δύναμης στο εσωτερικό της χώρας υπέρ των δυνάμεων που επιζητούν την ρήξη με την Ε.Ε.. Ένα τέτοιο εγχείρημά τους, όμως, είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένο και λόγω της ραγδαίας ανόδου του ευρωσκεπτικισμού σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, ενώ απαιτείται πολύ καλή προετοιμασία από την πλευρά τους.
Έχοντας αυτό στο μυαλό μας ως ακραίο, αλλά πολύ πιθανό σενάριο, θα πρέπει με τη σειρά μας να προετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα. Στην προκειμένη περίπτωση σύμμαχός μας είναι ο χρόνος της δικής τους προετοιμασίας. Στη δική μας προσπάθεια αποτροπής εντάσσονται οι σχέσεις που αναπτύσσουμε με άλλα λαϊκά κινήματα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, με αρχή τη Διεθνή Συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 30 Νοεμβρίου και 1η Δεκεμβρίου του ’13 και του συντονισμού που από κοινού αποφασίστηκε, προκειμένου να εκμεταλλευθούμε στο έπακρο αυτές τις σχέσεις για ενημέρωση των λαών παντού στην Ευρώπη. Στόχος μας η δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού και στη συνέχεια παγκόσμιου κινήματος συμπαράστασης στον ελληνικό λαό και γι’ αυτό το σκοπό εργαζόμαστε συστηματικά. Ο Τομέας Διεθνών σχέσεων αξίζει τα καλύτερα συγχαρητήρια για αυτή μας τη προσπάθεια και τα μέχρι τώρα αποτελέσματα.
Σε αυτήν την ανάλυση έρχονται να προστεθούν, στη περίοδο από την προηγούμενη Σύνοδο του ΕΣΣ μέχρι σήμερα, πολλά καινούργια στοιχεία που ενισχύουν την τότε εκτίμησή μας, τον περασμένο Σεπτέμβρη, ότι το καθεστώς χάνει σταδιακά τα ερείσματά του τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στο εξωτερικό, ενώ όλα τα προπαγανδιστικά τρυκ που χρησιμοποιεί για να καθησυχάσει τον κόσμο, ότι κάτι κινείται και ότι είμαστε στα πρόθυρα της εξόδου από την κρίση καταρρίπτονται το ένα μετά το άλλο. Η συγκυβέρνηση δείχνει να πνίγεται στην όλο και πιο πυκνή (αιθαλ)ομίχλη που προκαλεί η ίδια με τις πολιτικές της κι οι πρόσφατες φιέστες για την προεδρία της ΕΕ δεν φαίνεται ότι μπορούν να επηρεάσουν στο ελάχιστο το ολοένα και πιο βαρύ κλίμα μέσα στο οποίο καλείται να λειτουργήσει στο εσωτερικό, ενώ πυκνώνουν οι ομοβροντίες των αρνητικών και άκρως υποτιμητικών δημοσιευμάτων και σχολίων ξένων παραγόντων στο εξωτερικό.
Το πολιτικό σύστημα εξακολουθεί να ρευστοποιείται στον ίδιο βαθμό που διαλύει την κοινωνία και όλοι τέως και νυν προσπαθούν να βρουν στηρίγματα και να στοιχηθούν μπροστά στις εξελίξεις της επόμενης ημέρας, ενώ τα σενάρια συνεχίζονται, όπως ακριβώς είχαμε εκτιμήσει ότι συμβαίνει από τον Σεπτέμβρη. Οι προσπάθειες ανασυγκρότησης της «κεντροαριστεράς» με προσπάθειες σύγκλισης ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, η περίφημη κίνηση των «58», δίνουν και παίρνουν. Μέχρι το σενάριο ενός μεγάλου συνασπισμού ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, συζητείται κρυφά και φανερά.
Από την άλλη πλευρά στο λεγόμενο «αντιμνημονιακό» μέτωπο βλέπουμε ότι το μόρφωμα των ΑΝΕΛ εξακολουθεί να φυλλορροεί, με πρόσφατο δείγμα την αμφιλεγόμενη αποστασιοποίηση της βουλευτού κ. Ραχήλ Μακρή.
Για το ΚΚΕ, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Κινείται πάντα στο γνωστό μοτίβο του αναχωρητισμού και δεν φαίνεται να ενοχλείται διόλου από τη μετατροπή του σε εν δυνάμει σύμμαχο του καθεστώτος με τη στάση του σε κάθε προσπάθεια λαϊκής κινητοποίησης και εισπράττει αυτάρεσκα τα εύσημα από τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. εξακολουθεί να τσαλαβουτάει στα θολά νερά της σύγχυσης, ενώ είναι πιο φανερό από ποτέ, σε όλους, ότι ο δρόμος του «ιστορικού του συμβιβασμού» με το καθεστώς είναι πλέον χωρίς επιστροφή. Προοδευτικές δυνάμεις στο εσωτερικό του, που το Ε.Πα.Μ. διατηρεί επαφές, φαίνονται εντελώς αδύναμες να επηρεάσουν την πορεία που ακολουθεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ δειλιάζουν να προχωρήσουν σε βήματα ρήξης με την ηγετική ομάδα, παρά τη διαφορετική ρητορική που εκφέρουν. Όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ προσδοκούν ένα πολύ θετικό γι’ αυτούς αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές, για να κατοχυρώσουν την πρωτοκαθεδρία τους. Πολύ φοβούμαστε όμως, ότι αν τελικά ένα τέτοιο αποτέλεσμα έλθει, δεν θα ξέρουν πώς να το χειριστούν, ή σκόπιμα θα το χειριστούν με τον χειρότερο τρόπο. Λειτουργώντας με τη λογική του ώριμου φρούτου, θέτουν ως απώτερο στόχο τις αρχές του 2015. Τότε, λόγω της αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, το καθεστώς θα οδηγηθεί αναγκαστικά σε εθνικές εκλογές, έχοντας ήδη ανεπιστρεπτί δεσμευθεί η χώρα με τα πιο σκληρά μέτρα του 3ου μνημονίου που επίκειται και θα αποτελεί έτσι τη δικαιολογητική βάση για την πολιτική απόλυτου συμβιβασμού με τους επικυρίαρχους που έχει ήδη αποφασίσει, αφού πλέον όλες οι κρίσιμες αποφάσεις για τη χώρα θα έχουν ληφθεί και θα φαντάζει αδύνατη η οποιαδήποτε άλλη προοπτική.
Αλλά κι εδώ υπεισέρχεται αποφασιστικά ο ξένος παράγων. Αν οι επικυρίαρχοι κρίνουν ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έχει δώσει ό,τι μπορούσε να δώσει, τότε θα πρέπει να εκκαθαριστεί στον Καιάδα της ιστορίας και οι νέοι υπηρέτες να αναλάβουν την ολοκλήρωση του καταστροφικού για την πατρίδα μας έργου. Και αυτό θα επισυμβεί είτε μέσω δημοκρατικών δήθεν εξελίξεων με τον ΣΥΡΙΖΑ να αντικαθιστά στο ρόλο της την ΝΔ, είτε μέσω της άμεσης εξωτερικής παρέμβασης, είτε με συνδυασμό και των δύο. Παράδοση της διακυβέρνησης προσωρινά στον ΣΥΡΙΖΑ με σκοπό την γρήγορη κατάρρευσή του κάτω από τις αντιφάσεις και της ανακολουθίες της πολιτικής του, ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, χάος και εν τέλει εξωτερική απ’ ευθείας παρέμβαση, με την παρεμβολή, ή όχι -κι ας ελπίσουμε όχι- κάποιας μεγάλης νέας Εθνικής τραγωδίας (π.χ. Θράκη, ή Αιγαίο), με παράλληλη εκτροπή του Κυπριακού με την εφαρμογή ενός νέου, χειρότερου του πρώτου, σχεδίου Ανάν, που βρίσκεται ήδη στα σκαριά….
Για το λόγο αυτό είναι αδήριτη η ανάγκη να υπάρξει ένα ισχυρό δημοκρατικό και πατριωτικό αντίβαρο στις ευρωεκλογές, έτσι ώστε να υπάρξουν ευνοϊκές εξελίξεις για τον λαό πριν από τα νέα τετελεσμένα. Κι εδώ το Ε.Πα.Μ. οφείλει να ανταποκριθεί στον ιστορικό του ρόλο.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η φετινή άνοιξη θα πρέπει να μας φέρει στο προσκήνιο και να μας καταστήσει καταλύτες για τη μεγάλη ανατροπή.
Η στρατηγική μας είναι αυτή ακριβώς. Η ανατροπή και η ανάληψη της εξουσίας από τις μαχόμενες δυνάμεις του ελληνικού λαού, για να μπορέσει να υλοποιηθεί το πρόγραμμά μας. Το πρόγραμμα που επίσημα θα καταθέσουμε εμπρός στην ελληνική κοινωνία στις 22 του μήνα στην Καλλιθέα, όπως ήδη όλοι γνωρίζουμε.
Εδώ και δύο περίπου χρόνια επεξεργαστήκαμε ένα σχέδιο για το σκοπό αυτό. Αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του σχεδίου, ήταν η Γενική Πολιτική Απεργία διαρκείας. Αυτή την πολιτική που κατέτεινε στη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για Γενική Πολιτική Απεργία την υπηρετήσαμε με απαράμιλλη συνέπεια, όλο αυτό το διάστημα, παρ’ όλες τις μικρές μας δυνάμεις. Σε αυτόν ακριβώς τον δρόμο θα εξακολουθήσουμε να βαδίζουμε, εμπλουτίζοντας τις εμπειρίες μας και χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα και τα εργαλεία που τίθενται στη διάθεσή μας. Ένα τέτοιο μέσο και ισχυρό εργαλείο είναι η καθιέρωση του Ε.Πα.Μ. σε μια μεγάλη πολιτική δύναμη ανατροπής που θα μπορεί πλέον να δημιουργεί κεντρικά γεγονότα και να επηρεάζει αποφασιστικά τις εξελίξεις. Διαφορετικά ο κίνδυνος εκφυλισμού μας σε ένα γκρουπούσκουλο διαμαρτυρίας είναι απολύτως υπαρκτός.
Ο κίνδυνος αυτός ελλοχεύει πάντα, παρά το γεγονός ότι η πρόταση μας για μονομερή διαγραφή του χρέους, ρήξη με τη Ε.Ε., για Εθνικό Κρατικό νόμισμα κτλ. βρίσκει ολοένα και μεγαλύτερη απήχηση και καταγράφεται ήδη με διψήφια νούμερα στις δημοσκοπήσεις. Ενώ για πρώτη φορά η δική μας απήχηση στον κόσμο καταγράφηκε με ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό. Όλοι όμως το αισθανόμαστε, ότι ωριμάζουν οι συνθήκες και ότι εμείς πρέπει να αδράξουμε την ευκαιρία που δεν θα παρουσιαστεί για δεύτερη φορά. Και οι ευρωεκλογές είναι ένα ορόσημο που δεν μπορούμε να το προσπεράσουμε έτσι.
Είναι γεγονός, ότι είμαστε οι μοναδικοί που προτείνουμε ολοκληρωμένο σχέδιο εξόδου από την κρίση στον αντίποδα των πολιτικών που ακολουθούνται και της σύγχυσης στις προτάσεις των υπολοίπων. Είναι καιρός, το σχέδιο αυτό να ξεφύγει από τα πλαίσια μικρών «ακροατηρίων» και να αποτελέσει το επίκεντρο συζήτησης μεγάλων «ακροατηρίων». Και αυτό δεν μπορεί να αποτελεί φόβο για ‘μας, αλλά σταθερή επιδίωξή μας. Γιατί μόνον έτσι θα πιάσουν τόπο οι αγώνες μας. Γιατί μόνον έτσι θα υλοποιηθούν οι στόχοι μας, που δεν αφιστάμεθα ούτε κατά κεραία. Και είμαστε όλοι εμείς εδώ για να το εγγυηθούμε.
Η Γενική Πολιτική Απεργία, όπως και οι εκλογές δεν αποτελούν αυτοσκοπό, αλλά τα μέσα για την επίτευξη του τελικού σκοπού. Και τίποτε δεν αποκλείει, αλλά τα πάντα μάλλον επιτάσσουν τον συνδυασμό των μέσων που διατίθενται.
Όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές και το διαπιστώνουμε καθημερινά, ο δρόμος είναι μακρύς, δύσκολος και ανηφορικός, με χιλιάδες εμπόδια και παγίδες, ο αγώνας είναι μαραθώνιος και αυτό κουράζει και πολλές φορές απογοητεύει, αφού δεν φαίνονται αμέσως χειροπιαστά αποτελέσματα. Χρειάζεται υπομονή, επιμονή, δουλειά μυρμηγκιού και πίστη στο τελικό αποτέλεσμα. Χρειάζεται όμως ταυτόχρονα η εξυπνάδα και η ωριμότητα να «αρπάζουμε» τις ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται και να χρησιμοποιούμε όλα τα μέσα που μπορούμε να έχουμε στη διάθεσή μας.
Από το Σεπτέμβρη που συνεδριάσαμε για τελευταία φορά μέχρι σήμερα έγιναν πολλά στην κατεύθυνση της υλοποίησης των αποφάσεών μας.
1. Η Πολιτική Γραμματεία, συνέχισε τις τακτικές εβδομαδιαίες συνεδριάσεις της και να επιλαμβάνεται όλων των τρεχόντων θεμάτων. Πληθώρα ανακοινώσεων δημοσιοποιήθηκαν για το σύνολο των θεμάτων που προέκυψαν.
2. Συνεχίσαμε να παροτρύνουμε συστηματικά τους πυρήνες για προτάσεις σχεδιασμού και υλοποίησης συγκεκριμένων δράσεων που αποσκοπούν στη προβολή του Ε.Πα.Μ., των πολιτικών του προταγμάτων, αλλά και του συντονισμού των αγώνων του ελληνικού λαού, αλλά και δράσεις αλληλεγγύης. Πολλές δράσεις υλοποιήθηκαν με μεγάλη επιτυχία, μολονότι η προβολή τους εξακολουθεί να υστερεί σημαντικά λόγω έλλειψης των κατάλληλων μέσων.
3. Σε υλοποίηση της απόφασης του προηγούμενου ΕΣΣ επεξεργαστήκαμε και στείλαμε προς διαβούλευση και ψηφοφορία σε όλους τους πυρήνες, ολοκληρωμένη εισήγηση της Π.Γ. για το θέμα των εκλογικών αναμετρήσεων που έχουμε μπροστά μας.
4. Με βάση την πολιτική συμμαχιών που είχαμε αποφασίσει στο Συνέδριο, αλλά και τις αποφάσεις του ΕΣΣ συνεχίσαμε τις προσπάθειες για κοινές δράσεις με άλλους πολιτικούς φορείς και κινήματα. Έτσι, προχωρήσαμε μαζί με το κίνημα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ», το ΔΗΚΚΙ και το «Αριστερό ρεύμα» του ΣΥΡΙΖΑ στη διοργάνωση, το Νοέμβρη, μεγάλης κοινής εκδήλωσης στο Πολυτεχνείο, στη προσπάθειά μας για συγκρότηση ενός ευρύτατου δημοκρατικού και πατριωτικού Μετώπου για Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία και Κοινωνική Απελευθέρωση. Παρ’ όλη την κακοκαιρία που επικράτησε κατά τις ώρες της εκδήλωσης, αυτή σημείωσε μεγάλη επιτυχία ως προς την προσέλευση του κόσμου.
Με την πρωτοβουλία μας αυτή άνοιξαν οι προοπτικές ευρύτερων συνεργασιών στη βάση κοινών προταγμάτων, ενώ διευρύνθηκαν οι δυνατότητες προσέγγισης με χώρους που μέχρι τότε ήσαν δύσκολα προσπελάσιμοι από την πλευρά μας. Φάνηκαν όμως καθαρά και οι αδυναμίες των υπολοίπων να ξεπεράσουν δοσμένες νοοτροπίες και αγκυλώσεις. Παρ’ όλα αυτά, οι προσπάθειες συνεχίζονται ακατάπαυστα από την πλευρά μας.
5. Κορυφαίο γεγονός της περιόδου για το Ε.Πα.Μ. υπήρξε η πέρα από κάθε προσδοκία επιτυχία της Διεθνούς Συνάντησης των Αθηνών με συμμετοχή κινημάτων με παρόμοια με το Μέτωπό μας προτάγματα από ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη. Το γεγονός αυτό αποτελεί ορόσημο και σταθμό στην ιστορία του Μετώπου. Τώρα πια δεν είμαστε μόνοι. Η παρουσίαση των θέσεων μας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και η υποστήριξη των θέσεων αυτών από τα αντίστοιχα κινήματα προσφέρουν πολλαπλά οφέλη για την υπόθεσή μας. Η δημιουργία επίσης ενός πανευρωπαϊκού Συντονιστικού όλων των κινημάτων αποτελεί για μας κορυφαία επιτυχία με πολλαπλά οφέλη που θα προκύπτουν με αυξανόμενη πυκνότητα από εδώ και εμπρός.
6. Τώρα δουλεύουμε εντατικά τη παρουσίαση του προγράμματός μας που, όπως προελέχθη, θα παρουσιαστεί επίσημα στις 22 Ιανουαρίου. Θα ακολουθήσουν παρόμοιες εκδηλώσεις παρουσίασης των θέσεων και του προγράμματός μας σε περιοδείες που θα ακολουθήσουν με αρχή από την περιφέρεια Αττικής και στην συνέχεια σε ολόκληρη την Ελλάδα. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί η εξαιρετική επιτυχία που σημείωσαν οι περιοδείες κλιμακίων του Ε.Πα.Μ. με επί κεφαλής τον Γ. Γραμματέα σ. Δ. Καζάκη, στην Κρήτη, την Βόρεια Ελλάδα, την Δυτική Ελλάδα, στη Σάμο, στη Ρόδο και αλλού. Αυτές οι περιοδείες θα συνεχιστούν με εντεινόμενο ρυθμό, έχοντας επιπρόσθετα στα χέρια μας το ολοκληρωμένο πρόγραμμά μας.
Όλες αυτές οι κινήσεις είναι στρατηγικού χαρακτήρα στα πλαίσια μιας ολοκληρωμένης επικοινωνιακής στρατηγικής προσέγγισης ευρύτατων στρωμάτων του πληθυσμού για να καταστήσουν τις ιδέες και τα προτάγματά μας κυρίαρχα στην ελληνική κοινωνία.
7. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η απόφασή μας για μετακόμιση σε νέα γραφεία, τα οποία και ετοιμάζονται αυτή τη στιγμή. Στις νέες αυτές εγκαταστάσεις θα λειτουργήσει επιτέλους ο διαδικτυακός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός σε δωδεκάωρη, κατ’ αρχήν, ημερήσια βάση με διευρυμένο πρόγραμμα πέραν της καθημερινής εκπομπής ΑΕ., όπως τουλάχιστον έχει προγραμματιστεί, καθώς επίσης και η νέα μηνιαία εφημερίδα του ΕΠΑΜ.
Τέλος ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει σε όλες τις συναγωνίστριες και τους συναγωνιστές που την Τετάρτη 8 Γενάρη έσπασαν το φόβο και τις απαγορεύσεις χουντικού τύπου και προσήλθαν στον προκαθορισμένο τόπο, διαδηλώνοντας την αντίθεσή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη χουντική συγκυβέρνηση των ανδρεικέλων των Αθηνών. 
Αθήνα 8 Ιανουαρίου 2014
Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Σ.Σ. του Ε.Πα.Μ. (όπως ομόφωνα αποφάσισε)
Διαβάστε περισσότερα »
Διαβάστε περισσότερα »

Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2014

Ε.Πα.Μ.: Κάλεσμα σε μαχητική διαδήλωση

ΚΑΛΕΣΜΑ
Σε συνέχεια της Ανακοίνωσης της Πολιτικής Γραμματείας του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου της 5ης Ιανουαρίου 2014, το Οργανωτικό Γραφείο του Ε.Πα.Μ. καλεί τα μέλη και τους φίλους του Μετώπου, αλλά και όλους τους Έλληνες πολίτες σε πορεία διαμαρτυρίας κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των αντιλαϊκών σχεδίων που προγραμματίζεται να υλοποιηθούν κατά τη διάρκεια της ελληνικής «προεδρίας».
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ
ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΡΑΗ
στις 6 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΣΕ ΕΞΑΝΔΡΑΠΟΔΙΣΜΟ
Αθήνα 6 Ιανουαρίου 2014

Το Οργανωτικό Γραφείο του Ε.Πα.Μ.


Διαβάστε περισσότερα »

Αποφασίζομεν και διατάσσομεν....

Σε κάθε πόλη, σε κάθε γειτονιά, 
όλοι στους δρόμους
 να τους χαρίσουμε αύριο
 μια αξέχαστη βραδιά!


Η χούντα (όχι των ...συνταγματαρχών), αλλά των σύγχρονων δωσιλόγων και προδοτών σφουγκοκωλάριων της φράου Μέρκελ και των λοιπών αρχιμαφιόζων της Ε.Ε. αποφάσισε και διέταξε:


Εμείς ξέρουμε το καθήκον μας: 

Σε κάθε πόλη, σε κάθε γειτονιά, 
όλοι στους δρόμους
 να τους χαρίσουμε αύριο
 μια αξέχαστη βραδιά!
Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014




ΚΑΛΕΣΜΑ

Σε συνέχεια της Ανακοίνωσης της Πολιτικής Γραμματείας του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου της 5ης Ιανουαρίου 2014, το Οργανωτικό Γραφείο του Ε.Πα.Μ. καλεί τα μέλη και τους φίλους του Μετώπου, αλλά και όλους τους Έλληνες πολίτες σε πορεία διαμαρτυρίας κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των αντιλαϊκών σχεδίων που προγραμματίζεται να υλοποιηθούν κατά τη διάρκεια της ελληνικής «προεδρίας».

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ
ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΡΑΗ
στις 6 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΣΕ ΕΞΑΝΔΡΑΠΟΔΙΣΜΟ



Αθήνα 6 Ιανουαρίου 2014
Το Οργανωτικό Γραφείο του Ε.Πα.Μ.
Διαβάστε περισσότερα »