Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

Τετάρτη, 15 Μαΐου 2013

Εξαιρικά ΕΠΕΙΓΟΝ! Κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων από το ΕΠΑΜ!

Όλα τα μέλη και οι φίλοι των πυρήνων της Αττικής να είμαστε εκεί!!!!
______________________________________________________________________________________________________________
 
Συναγωνιστές, Συναγωνίστριες,
Η αίτησή μας   κατατέθηκε από τον  συναγωνιστή μας και επικεφαλής του Νομικού Τμήματος του Ε.ΠαΜ  δικηγόρο κ. Μ.Μαρινάκο εχθές 14 / 5 / 2013 με την διαδικασία των Ασφαλιστικών Μέτρων  στο  Πρωτοδικείο Αθηνών και με την παρουσία και βοήθεια  μελών  της  Γραμματείας της Νομικής Αλληλεγγύης  .
Ο γενικός  αριθμός κατάθεσης της  αίτησής  μας είναι  67533 / 2013 και  ο  αριθμός κατάθεσης του δικογράφου είναι   7789  /  2013
Η δε δικάσιμος που δόθηκε για την προσωρινή  διαταγή  είναι για αύριο Πέμπτη,  16 / 05 / 2013 , ώρα  9 παρά πέντε το πρωί   (κτίριο  5  ) !!!
Και λέμε 9 παρά πέντε γιατί όταν θα πάει  ο Δικαστής  στις 9.00   να καταλάβει την έδρα του για να δικάσει
πρέπει και να τον  κ α τα β ά  λ ε ι   ΣΟΚ και ΔΕΟΣ από τον όγκο της παρουσίας μας εκεί που είναι απαραίτητη
ΟΧΙ ΜΟΝΟ για να διεκδικήσουμε να αναγνωριστεί το άδικο που μας έχουν επιβάλλει με 1000 τρόπους
ΑΛΛΑ  για να θυμίσουμε ότι το  Χρέος  τους είναι να αποδώσουν οι ίδιοι το Δίκαιο στο  Λαό
ΚΑΙ ότι αν έχουν  οι δυνάμεις Κατοχής  σπείρει τον τρόμο
ΕΜΕΙΣ εκεί  θα στέκουμε ΑΤΡΟΜΗΤΟΙ  και  ΑΛΥΓΙΣΤΟΙ και  θα  τους ζητάμε στο πλευρό μας !! 
Ευελπιστούμε ότι όλα θα πάνε καλά και θα έχουμε την θετική απόφαση που όλοι προσμένουμε .
Kαι μόνο που ορθώσαμε το ανάστημά μας στο Τέρας  λίγο , δεν είναι !!
…..Και αυτό ακόμη το σκαλί το Πρώτο
πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει.
Εις το σκαλί για να πατήσεις τούτο
πρέπει με το δικαίωμά σου νάσαι
πολίτης εις των Ιδεών την πόλι
και δύσκολο στην πόλι εκείνην είναι
και σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν.
εδώ που έφτασες , λίγο δεν είναι `
τόσο που έκαμες , μεγάλη δόξα
Κ.Καβάφης  (1899)

Γραμματεία Επιτροπής
Νομικής Αλληλεγγύης Ε.ΠΑ.Μ

 
Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 6 Μαΐου 2013

Ελλάδα, ο παράδεισος των λαθρομεταναστών

Του Νίκου Παπαροδόπουλου* 

Μη αναστρέψιμες οι συνέπειες για την ύπαρξη του ελληνικού Έθνους, μέσω ενός πρωτοφανούς στα παγκόσμια χρονικά, σε έκταση και σφοδρότητα διεθνούς εγκληματικού σχεδίου πλήρους αφελληνισμού της Ελλάδας, με την καταναγκαστική λαθροεισβολή και λαθροεποίκηση εκατομμυρίων αλλοεθνών, αλλόθρησκων πλήρως αναφομοίωτων αλλοδαπών, κατά κανόνα απο χώρες εχθρικές προς την Ελλάδα (π.χ. Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Αφγανιστάν, Σομαλία, Σουδάν κλπ). Η πλειονότης των «έγκριτων» ΜΜΕ, ελλαδικών και ομογενειακών, με απόλυτα συντονισμένο τρόπο, αποσιωπά πλήρως τον καθημερινό ολοένα αυξανόμενο αφανισμό/γενοκτονία αθώων Ελληνίδων και Ελλήνων, ενώ αντίθετα δίνει άπλετο χώρο και βήμα σε εγκληματικά "χαζοχαρούμενες πολύχρωμες" ιδεοληψίες του τύπου «...είμαστε όλοι Πακιστανοί(!)...», «...τώρα δώστε ελληνική ιθαγένεια στα παιδάκια των κακόμοιρων μεταναστών»..» κλπ. Υπενθυμίζω ότι πριν ελάχιστα χρόνια η Ελλάδα αποτελείτο κατά 99.5% απο Έλληνες το Γένος, Χριστιανούς Ορθοδόξους.

Παρέλκει οποιαδήποτε επιστημονική μελέτη/προβολή, ούτε καν απλή αριθμητική για να αντιληφθούμε πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι με τους καθημερινούς ασύλληπτους ρυθμούς εισβολής και εποίκησης κατά κύριο λόγο πλέον ΕΓΚΥΩΝ μουσουλμάνων αλλοδαπών, η προηγουμένη αναλογία που ίσχυε για αιώνες θα αντιστραφεί πλήρως εντός της επόμενης 10ετίας το πολύ. Αυτή την στιγμή ο Στρατός Κατοχής των λαθροεισβολέων-εποίκων αριθμεί 3.500.000 (35%(!!!) του Ελληνικού Πληθυσμού) με γεωμετρικά αυξανόμενο ρυθμό.

Παραθέτω τα κάτωθι γεγονότα, που σηματοδοτούν την εξελικτική πορεία του σχεδίου γενοκτονίας και αντικατάστασης των Ελλήνων στην ίδια τους την Πατρίδα:

(α).- 1992: άνοιγμα των συνόρων με την Αλβανία και η απαρχή της μαζικής λαθροεισβολής-εποίκησης Αλβανών στην πλειοψηφία τους τροφίμων ποινικών φυλακών

(β).- 1995 και εντεύθεν: «Ελληνικά Σύνορα και Φύλαξη της Ελληνικής Επικράτειας», το πιό σύντομο ανέκδοτο που κυκλοφορεί έκτοτε στους διαδρόμους του Ο.Η.Ε. – αφαίρεση ναρκοπεδίων απο τη συνοριογραμμή του Έβρου κλπ. με την υπογραφή εκ μέρους της Ελλάδας της Σύνθηκης της Οττάβα (1999) σημειώνεται ότι οι Η.Π.Α, Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Ισραήλ κλπ. ΟΥΔΕΠΟΤΕ την υπέγραψαν ( για να πεισθούν τότε οι Έλληνες επιστρατεύθηκαν φωτογραφίες δήθεν Κούρδων με ...κομμένα πόδια, απο το ίδιο «φωτογραφείο» που παρουσίαζε τους ...κορμοράνους να τσαλαβουτούν στις πετρελαιοπηγές(!!!) του Σαντάμ Χουσείν) – διαταγή από την «Ελληνική» Κυβέρνηση προς τον Ελληνικό Στρατό να υποχωρήσει απο τα συνοριακά φυλάκια κατά 15 χλμ. στην ενδοχώρα(!) και τη φύλαξη των συνόρων να αναλάβουν συνοριοφύλακες (που στη πλειοψηφία τους υπηρετούσαν στην Αθήνα), με διαταγή να καταγράφουν τους λαθροεισβολείς-εποίκους και στη συνέχεια να τους καλωσορίζουν στην νέα τους «πατρίδα(!)»...

(γ).- 2000-2004: στήνεται η πρώτη μεγάλη βιομηχανία παράνομων ελληνοποιήσεων με χορήγηση ελληνικής ταυτότητας και εκλογικού βιβλιαρίου ακόμη και σε σεσημασμένους κακοποιούς από τις πρώην κομουνιστικές χώρες, ενώ παράλληλα υπόσχονταν αγροτική γη και διορισμούς σε Ουκρανούς, Ρώσους και Γεωργιανούς, «κατασκευάζοντας» ομογενείς και ταυτόχρονα ψηφοφόρους με αποτέλεσμα την νόθευση των εκλογών της 9ης Απριλίου 2000

(δ). – 2003: εγκληματική υπογραφή απο την Ελλάδα του περιβόητου και πλέον καταστροφικού «Κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ». Σίγουρα η υπογραφή του Δουβλίνο ΙΙ μόνο ως εγκληματική μπορεί να χαρακτηριστεί, καθώς οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες διαφυλάσσοντας τα συμφέροντά τους διέβλεψαν εξ αρχής αυτό που οι ημεδαπές πολιτικές «ηγεσίες» βλακωδώς(;) απέτυχαν(;) να δουν: Ότι δηλαδή η Ελλάδα θα ήταν παντελώς ανίκανη να ανακόψει, όχι τα τεράστια κύματα λαθροεισβολής-εποίκησης, αλλά σε ότι αφορά τα σύνορά της, εξαιτίας όχι αδυναμίας αλλά ηλιθίων «πολύχρωμων προοδευτικών» ιδεοληψιών. 
Έτσι ενώ μας αφήνουν να... τους δεχόμαστε μας απαγορεύουν να... τους «εξάγουμε», έχοντας πλέον μετατρέψει την Ελλάδα σε μια τεράστια Ανοιχτή Φυλακή με κάθε καρυδιάς καρύδι απο όλη την Υδρόγειο να επιδίδεται σε κάθε είδους εγκληματική πράξη σε βάρος των Ελλήνων όπως λαθρε-παρεμπόριο, ναρκωτικά, πορνεία, μαστρωπεία, εμπόριο όπλων, σύσταση εγκληματικών συμμοριών, παράνομη εξαγωγή συναλλάγματος σε χώρες εκτός Ε.Ε, επαιτεία, εκβιασμούς, πλαστογραφίες, διαρρήξεις, κλοπές, ληστείες, βιασμούς, δολοφονίες κλπ.

Το άρθρ. 86 του Νόμου 3386/2005 ως ισχύει προβλέπει τα εξής: 
«Ο υπήκοος τρίτης χώρας, που θα προσπαθήσει να μπει ή να βγει από το Ελληνικό έδαφος παράνομα, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών μηνών και χρηματική ποινή τουλάχιστον 1.500 ΕΥΡΩ. Αν αυτός που προσπαθεί να φύγει από τη χώρα καταζητείται από τις δικαστικές ή αστυνομικές αρχές ή έχει φορολογικές ή άλλες υποχρεώσεις προς το Δημόσιο τότε του επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή τουλάχιστον τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ. Ο υπήκοος στην περίπτωση παράνομης εισόδου ή εξόδου, επαναπροωθείται αμέσως στη χώρα του. Αν δεν είναι δυνατή η άμεση προώθησή του στη χώρα του, τότε παραπέμπεται στις διοικητικές αρχές για απέλαση, η οποία γίνεται μέσα σε 3 μήνες το αργότερο.»
Η ύπαρξη του του συγκεκριμένου Νόμου είναι αρκετή να καθησυχάσει οποιονδήποτε καλόπιστο αναγνώστη ότι στην Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να υπάρχει Λαθροεισβολή-εποίκηση. Αυτό θα ήταν απολύτως σωστό εάν ο Νόμος αυτός ...εφαρμοζόταν πλην όμως ΟΥΔΕΠΟΤΕ εφαρμόζεται, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων..!!!

Ποιός αλλοδαπός θα πλήρωνε 8-10.000 ΕΥΡΩ, το κεφάλι (μια περιουσία πληρώνει ο «κακόμοιρος ταξικός αδελφός μας κλπ.), το γιγαντιαίο διεθνές δουλεμπορικό-μαφιόζικο κύκλωμα που έχει στηθεί με ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ στόχο την Ελλάδα, γνωρίζοντας ότι διαπράττοντας το έγκλημα της Παράνομης Εισόδου στην Ελλάδα, ΑΜΕΣΩΣ θα υφίστατο τις συνέπειες του άρθ. 86 του νόμου 3386/2005; 
Ποιός αλλοδαπός θα πλήρωνε 8-10.000 ΕΥΡΩ, στον διεθνή δουλέμπορο γνωρίζοντας ότι ακόμη και εάν κατάφερνε να μην συλληφθεί στο σημείο που εισβάλλει Παράνομα στην Ελλάδα, δεν θα είχε κανένα Απολύτως δικαίωμα κατά τη διάρκεια της Παράνομης διαμονής του στην Ελλάδα και απλώς θα ανέμενε την στιγμή που θα συλληφθεί για να εφαρμοσθούν σε βάρος του οι προβλεπόμενες ποινές του ως άνω νόμου; 
Η απάντηση είναι απλή, ΚΑΝΕΙΣ! (Θεμελιώδες αξίωμα για την τέλεση εγκληματικής πράξης είναι η ύπαρξη οφέλους/κινήτρου) [Επισημαίνεται ότι ακριβώς ο ίδιος Νόμος ισχύει στις υπόλοιπες Ευρωπαικές Χώρες, όμως εκεί ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ...]

Στο σημείο αυτό αρχίζει η «λειτουργία» ενός παγκοσμίως πρωτότυπου «πλυντηρίου», όχι «μαύρου χρήματος» αλλά..μαύρης-κατάμαυρης «νομιμοποίησης» εγκληματιών λαθροεισβολέων. Το «εγχειρίδιο» λειτουργίας του συνοψίζεται στα εξής βήματα:

(1).- το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ βήμα-- οι Ελληνικές Αρχές ΔΕΝ εφαρμόζουν, ως οφείλουν και υποχρεούνται από το Σύνταγμα, τον ανωτέρω Νόμο άμα τη συλλήψει (όσους καταφέρουν να συλλάβουν δλδ. ελάχιστους) του εγκληματία αλλοδαπού, αντίθετα καταγράφουν τα ψεύτικα στοιχεία που ο ίδιος δηλώνει: όνομα= Μεχμέτ Αλή (ή Φατιμέ Αιντάν), ημερομηνία γέννησης=1-1-1997 (ώστε στην περίπτωση που θα συλληφθεί στη συνέχεια για την διάπραξη κάποιου άλλου εγκλήματος να τύχει των ευεργετικών διατάξεων περί... ανήλικου εγκληματία), χώρα καταγωγής = Παλαιστίνη (ώστε στην... απίθανη περίπτωση απέλασης του να μην είναι δυνατή η εκτέλεση της απέλασης λόγω του ότι η Παλαιστίνη δεν έχει τις δομές κράτους) – ακριβώς αυτές είναι οι πανομοιότυπες οδηγίες που δίνει σε όλους και όλες ο δουλέμπορος πριν τους αποβιβάσει στην Ελλάδα

(2).- Οι Ελληνικές Αρχές εφοδιάζουν τον λαθροεισβολέα-έποικο με ένα «χαρτάκι» στο οποίο αναγράφεται ότι «εντός 30 ημερών ο κάτοχος του ..υποχρεούται να εγκαταλείψει την Ελλάδα(!!!)» -- σημειώνεται ότι το «χαρτάκι» αυτό ΟΥΔΑΜΟΥ στην Ελληνική Νομοθεσία προβλέπεται(!)

(3).- ο λαθροεισβολέας-έποικος στη συνέχεια, ελεύθερα, προωθείται στην ενδοχώρα όπου στην Αθήνα τον αναμένει ένα άρτια οργανωμένο δίκτυο δικηγόρων προσκείμενων σε συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους της..προόδου, διαφόρων Μ.Κ.Ο (που πληρώνουν αδρά οι Έλληνες φορολογούμενοι) και διεθνείς «οργανώσεις» όπως το Open Society που ανήκει στον γνωστό «φιλέλληνα» George Soros – σημειώνεται ότι ο Δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης ο γνωστός μεταξύ άλλων και για την «καμπάνια» του να γεμίσει την Αθήνα με μουσουλμανικά Τζαμιά... δύο ανά κάθε Δημοτικό Διαμέρισμα(!), παραχωρεί το Παλιό φρουραρχείο στην οργάνωση Open Society ώστε να στηθεί και επίσημα το στρατηγείο των λαθροεισβολέων - εποίκων. Σημειώνεται ότι στην Ελβετία ο λαός της ψήφισε ΟΧΙ στην ανέγερση τζαμιών σε σχετικό ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ.

(4).- στη συνέχεια εντός 30 ημερών υποβάλλει αίτημα «ασύλου»(!) και ΑΜΕΣΩΣ οι «Ελληνικές» Αρχές τον εφοδιάζουν με το «ροζ χαρτάκι» παραμονής του στην Ελλάδα μέχρις ότου «εξετασθεί» το αίτημα του – σημειώνεται ότι αυτό το βήμα του «πλυντηρίου» είναι ΚΡΙΣΙΜΟ, διότι έχουν κατασκευάσει μια καρικατούρα νομοθετικού πλαισίου περί «ασύλου» το οποίο 
α) επιρρίπτει το βάρος της απόδειξης των «λόγων ασύλου» ΟΧΙ στον λαθροεισβολέα-έποικο ΑΛΛΑ στο Ελληνικό Κράτος 
β) η παροχή «ασύλου» δίνεται και με την προσκόμιση απο τον λαθροεισβολέα... αποφυλακιστηρίου απο τις φυλακές τις χώρας του για Ποινικά Εγκλήματα(!!!) και τέλος για να μην «ξεφύγει» κανείς και δεν του δοθεί «άσυλο» έχουν προσθέσει και τους «ανθρωπιστικούς λόγους» δηλαδή... όλοι ανεξαιρέτως λαμβάνουν « άσυλο» με ένα οποιαδήποτε ψυχοπονιάρικο παραμύθι.

Κύρια αιτία για την ανεξέλεγκτη εισροή είναι η περιβόητη Ευρωπαϊκή Οδηγία για το «πολιτικό άσυλο», η τερατώδης κατάχρηση της οποίας είναι καταφανής. Όλοι οι λαθρομετανάστες, ακόμη και από τα πιο απίθανα μέρη του κόσμου, προσέρχονται στα Ελληνο-Τουρκικά σύνορα και ζητούν «πολιτικό άσυλο», επικαλούμενοι τη σχετική Οδηγία και τις «πρόνοιές» της. Οι Ελληνικές αρχές, σύμφωνα με τις επιταγές της Οδηγίας αυτής, δεν μπορούν να απωθήσουν τους λαθρομετανάστες. Πρέπει να τους «υποδεχθούν», να τους περιθάλψουν και να διερευνήσουν, διά της δικαστικής οδού, εάν, πράγματι, είναι πολιτικοί πρόσφυγες και δικαιούνται πολιτικού ασύλου. Μέχρι την υποτιθέμενη εξέταση της υποθέσεώς τους παρέχεται σε όλους αδιακρίτως άδεια εισόδου και παραμονής στη χώρα για τριάντα ημέρες. Οι λαθρομετανάστες παίρνουν έτσι το λεωφορείο της γραμμής και έρχονται στο γκέτο των Αθηνών.

(5).—Σύμφωνα με το άθλιο Δουβλίνο ΙΙ, εάν υπάρξει περίπτωση απέλασης λαθροεισβολέα, αυτή μπορεί να γίνει ΜΟΝΟΝ με... την συγκατάθεση του(!!!). Όμως, το 2011, ανέλπιστα άνοιξε ένα παράθυρο «ευκαιρίας» για την Ελλάδα. Δηλαδή επειδή η Ελλάδα δεν είχε νομοθετήσει «Υπηρεσία Ασύλου» το Δουβλίνο ΙΙ δεν μπορούσε να ενεργοποιηθεί σε βάρος της Ελλάδας αφού οι υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. δεν μπορούσαν να επαναπροωθήσουν στην Ελλάδα τους λαθρομετανάστες τους. Φεύ, όμως η «Ελληνική» Κυβέρνηση ΑΜΕΣΩΣ «διόρθωσε» αυτή την «ανωμαλία» ψηφίζοντας πάραυτα το «νόμο» 3907/2011 περί «Ίδρυσης Υπηρεσίας Ασύλου και Υπηρεσίας Πρώτης Υποδοχής, προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ» αποκαθιστώντας την... ομαλή εθνοκτόνο λειτουργία του άθλιου Δουβλίνο ΙΙ...

Εάν δεν αντιδράσουμε ΤΩΡΑ, όλοι οι Έλληνες, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων (αυτά μας φέρανε στη καταστροφή), τότε δεν θα έχει νόημα καμία άλλη συζήτηση περί συντάξεων, μισθών, πανεπιστημιακής έρευνας κλπ. Για τον απλούστατο λόγο ότι οι επόμενοι Πακιστανο-μπαγκλαντε-σουδανο-σομαλοι «Υπουργοί» και «Πρωθυπουργοί»της Ισλαμικής Τζαχμαριγίας του Γιουνανιστάν, που δημιουργείται με γιγαντιαίους ρυθμούς, θα έχουν άλλες «προτεραιότητες».

* Τέως Λέκτορας Πανεπιστημίου Αιγαίου
Διαβάστε περισσότερα »

Οδός (επ)αναστάσεως...

Όποιο δάχτυλο κι αν σου κόψουν, θα φωνάξεις από τον πόνο
Όταν σου κομματιάζουν την πατρίδα, πως μπορείς να σωπαίνεις;

Αυτός ο λαός δεν θέλει άλλους περισπούδαστους σωτήρες ανεπάγελτους χαρτογιακάδες που ζούνε στον δικό τους κόσμο, για να ορίσουν το αύριο και την μοίρα της πατρίδας…
Αυτός ο λαός θέλει Κολοκοτρωναίους και Καραϊσκάκηδες να σταθούν όρθιοι ανάμεσα σε αυτόν και τα ανθρωπόμορφα κτήνη, να τον πάρουν από το χέρι και να τον τραβήξουν στον δρόμο της λευτεριάς…
Αυτός ο λαός δεν θέλει στην κεφαλή του άλλους απάτριδες και άθεους, πιστούς του μαμωνά και υποτακτικούς δαιμόνων…
Αυτός ο λαός δύο πράγματα μονάχα θέλει. Το δίκιο του και την πατρίδα του…

Τι σε κάνει να πιστεύεις πως θα σωθείς από τον καλοσχεδιασμένο όλεθρό σου; 
Μήπως οι ψευδοσωτήρες που εμφανίζονται πρόθυμοι να σε σώσουν;
Μήπως οι μισές αλήθειες που σου προτάσσουν για να τους ακολουθήσεις; 
Δεν ξέρεις πως η μισή αλήθεια είναι χειρότερη και από το ψέμα, επειδή κατορθώνει να σε παραπλανά και να σε οδηγεί τελικά σε λάθος δρόμο;
Με αυτούς, λοιπόν, θα σωθείς;
Με αυτούς θα βρεις την Ιθάκη;
Με αυτούς θα βγεις από το σκοτάδι που σε βασανίζει και θα πλησιάσεις το φως που θα σε λυτρώσει;
Είσαι σίγουρος πως δεν γίνεσαι -και πάλι- θύμα μαγειρεμένων σωτήρων;

Ετούτες τις ημέρες που ζούμε, βλέπουμε όλοι μας πως ο στόχος τους δεν είναι το χρήμα, αφού το είχανε από πάντα. Ο στόχος τους είναι ένας λαός, που ποτέ δεν τους ανέχθηκε, ένας λαός που πάντοτε βρήκε τα κουράγια και τις δυνάμεις εκείνες για να σηκώσει το κεφάλι του και να βροντοφωνάξει το δίκιο, να παλέψει για τα αυτονόητα, ακόμη και να πεθάνει κραυγάζοντας "όχι".
Τώρα, λοιπόν, που οι εισβολείς έγιναν γνωστοί, τώρα που φεύγει η ομίχλη, τώρα που ετοιμάζονται οι δειλοί για το ολοκληρωτικό τους χτύπημα, εμείς πρέπει να ξεφύγουμε από τον φυσιολογικό ανθρώπινο φόβο, πρέπει να υποτάξουμε και να διαγράψουμε την «λογική» που μας βάλανε οι επιτήδειοι, πρέπει να κάνουμε το δικό μας άλμα και να γράψουμε την ιστορία ξεγράφοντας τα αποβράσματά της, αποτινάσσοντας τις αλυσίδες που πασχίζουν να μας φορέσουν...
Ετούτοι βάζουνε σαν όπλο τους τον μαμωνά και ομολόγησαν πως κάνανε συμμαχία με τον ίδιο τον διάολο για να μας πολεμήσουν…
Εμείς δεν έχουμε τίποτε άλλο να κάνουμε από το να προτάξουμε την πίστη μας και τον Θεό μας που από πάντα μας στάθηκε όποτε του το ζητήσαμε.

Ο θερισμός σιμώνει, λοιπόν... Και θέλει πολλή δουλειά...
Ετούτη η πατρίδα έθρεψε και ανέχτηκε πολλά σκουπίδια, σκιές και υπηρέτες των δαιμόνων...
Για ετούτη την πατρίδα ξανάρθε η στιγμή να δοξάσει και να δοξαστεί.
Γι αυτόν τον λαό υπάρχει ο μονόδρομος της αξιοπρέπειας και της λευτεριάς, που χαράχτηκε ανεξίτηλα σε χώματα, σε πέτρες και σε μάρμαρα από νέους και νέες που δεν ήξεραν για τι άλλο να ζήσουν, πέρα από την λευτεριά...

Άντε, το λοιπόν, αδέρφια. 
Οι ώρες, οι μέρες, οι καιροί, μας θέλουν αδελφωμένους και συνοδοιπόρους.
Ας ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε και να τιμήσουμε την πατρίδα, τους προγόνους και τους Αγίους, χορεύοντας με τους αγγέλους και κάνοντας για μία ακόμη φορά τον χάρο να μας σεβαστεί...

Άντε το λοιπόν αδέρφια.
Γιατί αν δεν διώξουμε σύντομα ετούτο το σκοτάδι, δεν θα φύγει ποτέ για να δώσει την θέση του στο φως..., δεν θα μπορέσουμε ποτέ να βαδίσουμε στον δρόμο του δικού μας μαρτυρίου, της δικής μας (επ)ανάστασης...

Κωνσταντίνος

ΥΓ: Δύσκολη η πορεία του Γολγοθά, που φέρνει στην φρικώδη σταύρωση και την βέβαιη ανάσταση. Το δυσκολότερο όλων όμως είναι η απόφαση να βιώσεις το μαρτύριο του κόστους της λευτεριάς σου. Αυτή η απόφαση πρέπει να παρθεί απ' όλους, αφού υπάρχει η βεβαιότητα της δικαίωσης, στα λόγια του γέρου του Μοριά, του Θόδωρου Κολοκοτρώνη: "Ο Θεός έβαλε την υπόγραφή του για την λευτεριά της Ελλάδας και δεν την παίρνει πίσω"... 


Διαβάστε περισσότερα »

Σταυρο-αναστάσιμη η ιστορική πορεία της Ελλάδας

H Ελλάδα εδώ και τρία χρόνια ζει στην ατμόσφαιρα της Μεγάλης Εβδομάδας, περιμένοντας την πολυπόθητη Ανάσταση.

Η Ελλάδα είναι η χώρα του γέννησε την φιλοσοφία, την δημοκρατία, το θέατρο, τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Ωστόσο, όπως έλεγε και ο Ηρόδοτος, στην Ελλάδα «η πενία αείκοτε σύντροφος ην». Τα τελευταία χρόνια η φαινομενική οικονομική ευρωστία - άκρατη δανειοδότηση-, οι Ολυμπιακοί αγώνες, ακόμα και η κατάκτηση του Euro στο ποδόσφαιρο δημιούργησαν την ψευδαίσθηση ότι όλα τα δύσκολα πλέον ανήκαν στο παρελθόν. Κάθε όμως επιτυχία, μαζί με την χαρά και την ικανοποίηση, το θαυμασμό και την λάμψη, φέρνει τη ζήλεια και το φθόνο. Και ως αποτέλεσμα την προδοσία.

Η Eλλάδα και οι Έλληνες εδώ και τρία χρόνια βιώνουν την προδοσία αυτή. Μεθυσμένοι από την λάμψη των διαφόρων επιτυχιών, έχτισαν έναν δικό τους πλασματικό κόσμο και ζούσαν μέσα σε αυτόν. Δημιούργησαν πελατειακές σχέσεις με τους πολιτικούς, οι οποίοι με την σειρά τους απέκρυψαν από τους πολίτες τους κινδύνους που ελλόχευαν και δεν τους ενημέρωσαν για την πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας. Έτσι, ξαφνικά οι Έλληνες βρέθηκαν δεσμευμένοι με το απεχθές Μνημόνιο. Αποδείχτηκε πως η οικονομική ευρωστία της εποχής της άνθησης του Ελληνικού χρηματιστηρίου ήταν μια «φούσκα», που οδήγησε στον βρόγχο του ΔΝΤ και της Ε.Κ.Τ. Και το πιο τραγικό οι Έλληνες όντας ανενημέρωτοι συνέχιζαν να ζουν ξοδεύοντας πολύ περισσότερα χρήματα απ’ ό,τι επέτρεπαν οι οικονομικές συνθήκες της χώρας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το θύμα διαχρονικά υπήρξε ο λαός. Αυτός πάντα υπέφερε τα πάθη. Ο ξένος παράγων υποδύθηκε το ρόλο των γραμματέων και των Φαρισαίων, με μόνο σκοπό την εξυπηρέτηση των δικών του επιδιώξεων. Η πλειοψηφία των εκπροσώπων του πολιτικού κόσμου της Ελλάδας υιοθέτησε πολλές φορές το ρόλο του Ιούδα, με αντάλλαγμα τα «30 αργύρια»…

Οι Έλληνες με σεβασμό και συγκίνηση κλίνουμε γόνυ στα Άγια Πάθη του Χριστού και ευλογούμε τον Κύριο γιατί τώρα καταλαβαίνουμε περισσότερο τα πάθη Του αυτά. «Οι εμπτυσμοί, τα ραπίσματα, τα κολαφίσματα, οι ύβρεις, οι γέλωτες και προπάντων ο Σταυρός», έχουν γίνει καθημερινά δικά μας βιώματα. Πλασματικές υποσχέσεις στους πολίτες, χιλιάδες απολύσεις, μεγάλο ποσοστό ανεργίας, αυτοκτονίες, ελλείψεις στα σχολεία, περικοπές στην υγεία, βαριά φορολογία, συνθέτουν μια κατάσταση Σταύρωσης.

Το άδηλο των εξελίξεων, ο φόβος για τα χειρότερα που μπορεί να αναμένονται, αλλά δεν δημοσιοποιούνται, συγκλονίζει το είναι μας. Και οι εχθροί μας περιγελούν, μας υβρίζουν, μας συκοφαντούν. Μας εμπαίζουν και εμείς δεν αντιδρούμε. Προς το παρόν.

Η Ελλάδα, στα βάθη των αιώνων, υπήρξε πάντα ένας βασανισμένος τόπος, που η ζωή της έμοιαζε περισσότερο με Γολγοθά. Για κάποια χρόνια πιστέψαμε πως οι δύσκολες μέρες έμειναν πίσω για πάντα. Τώρα πλέον βιώνουμε την εγκατάλειψη. Κάποιοι από εμάς κλονίζονται. Πιστεύουν ότι δεν υπάρχει διαφυγή, σωτηρία. Νιώθουν μόνοι, αποξενωμένοι από όλους τους υπόλοιπους.

Είναι γεγονός ότι όλοι ζούμε τον δικό μας, προσωπικό Σταυρό και δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει αυτό το διάστημα. Παρ’ όλα αυτά, πάσχουμε και ξέρουμε ότι δεν είμαστε μόνοι. Μαζί μας πάσχει και το «Γλυκύ Έαρ, ο υιός της Παρθένου». Έχουμε εμπιστοσύνη στην προστασία Αυτής που είναι η Υπέρμαχος Στρατηγός μας διαχρονικά. Είναι αυτή « δι' ἧς ἐγείρονται τρόπαια και δι' ἧς ἐχθροὶ καταπίπτουσι». Και επιπλέον είναι «η στοργὴ η πάντα πόθον νικῶσα». Γι’ αυτό οι Έλληνες ξέρουμε να ζούμε με το θαύμα. Ξέρουμε να πιστεύουμε στο θαύμα. Γιατί είμαστε Ορθόδοξοι παρά τα λάθη μας, τις μικρότητες και τις αδυναμίες μας. Ζούμε την Σταύρωση. Αλλά δεν αμφιβάλλουμε για την Ανάσταση μας και γι αυτό κάνουμε κουράγιο. Και μέσα στο βαθύ σκοτάδι, τον Γολγοθά, μπορούμε να βλέπουμε το φως της Ανάστασης. Και να αντέχουμε...

Θέλουμε να μείνουμε ενωμένοι. Να μην διχαστούμε. Θέλουμε ξεπερνώντας δυσκολίες και τραγικές καταστάσεις να μην πάψουμε να σεβόμαστε το κάθε ανθρώπινο πρόσωπο. Προσμένουμε την ανάσταση του Γένους μας. Και είμαστε βέβαιοι γι αυτό. Αρκεί να κρατήσουμε την Ορθόδοξη πίστη μας και την ελληνική γλώσσα μας. Το θαύμα θα γίνει πάλι, γιατί πάντα μία είναι η αλήθεια: «Χριστός Ανέστη!».

Διαβάστε περισσότερα »

ΤΟ ΑΓΗΜΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ ΨΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΥΜΝΟ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ!! ! (βιντεο)


ΕΝΩ ΕΨΑΛΕΤΟ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΟΙ ΔΟΚΙΜΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΕΨΑΛΑΝ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΥΜΝΟ ΩΣ ΠΡΟΑΝΑΚΡΟΥΣΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣSND.png

Διαβάστε περισσότερα »

Κραυγή αγωνίας από αξιωματικό στον Έβρο-"Μου κόβουν το ρεύμα-Καλή σας Ανάσταση"

Κραυγή απόγνωση και αγωνίας από αξιωματικό που υπηρετεί στον Έβρο. Το κείμενο χωρίς πολλά λόγια αφιερώνεται σ΄ όσους έφεραν τους Έλληνες στρατιωτικούς σ΄ αυτό το σημείο εξαθλίωσης που περιγράφει ο αξιωματικός. Η αξιοπρέπειά του προκύπτει από τον τρόπο γραφής του. Δεν υπερβάλλει. Και στο τέλος εύχεται σ΄ αυτούς που τον έφεραν σ΄ αυτή τη κατάσταση Καλή Ανάσταση. Την οποία ο ίδιος και η οικογένειά του θα την περάσουν πολύ δύσκολα. Χωρίς ρεύμα!

Συγχαρητήρια λοιπόν σ΄ όσους πολύ εύκολα προσπερνούν αυτή την πραγματικότητα με δηλώσεις και στους άλλους που ασχολούνται με το αν κάποιος υφιστάμενός τους τόλμησε να πει ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και κάτι πρέπει να γίνει. Και στους άλλους που έχουν δει την απόγνωση των συναδέλφων τους ως άρμα που θα τους πάει σε αξιώματα και θέσεις.

Ας καθήσουν τώρα να βρουν πως αυτός ο αξιωματικός έφθασε στο σημείο να στείλει αυτή την επιστολή στο kranos.gr και στο Onalert. Ελπίζουμε να "σπαταλήσουν" λίγο από τον πολύτιμο χρόνο τους για την διαβάσουν.



Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Επικοινωνώ μαζί σας σήμερα, έχοντας τηρήσει μέχρι τώρα, την αξιοπρεπή σιγή και απόσταση που επιβάλλει το σχήμα της επαγγελματικής μου ιδιότητας, αλλά και η αυτεπιβαλλόμενη αξιοπρέπεια του μαχόμενου Έλληνα βιοπαλαιστή.

Αξιωματικός του Στρατού Ξηράς επί 30 συναπτά έτη, ανέλαβα με αγόγγυστη προσήλωση, τα υψηλά καθήκοντα που μου ανέθεσε η Πατρίδα μου...
και μέχρι σήμερα, όπως μαρτυρούν και οι περιοδικές αξιολογήσεις των προϊσταμένων μου, ανταποκρίθηκα επιτυχώς.

Οικογενειάρχης κατ΄ επιλογήν

πολύτεκνος κατά συνείδηση υπηρέτησα τα μισά και παραπάνω έτη της θητείας μου στον Βόρειο Έβρο, προσαρμόζοντας τις ανάγκες της υπηρεσίας στην ζωή μου, μια και παντρεύτηκα εδώ, αγόρασα (επί δανείω) σπίτι εδώ, μεγαλώνω τρία παλληκάρια εδώ, και προσδοκώ να τελειώσω τον βίο μου εδώ, στο μεθοριακό μετερίζι του Ελληνισμού.

Βίωσα εδώ και δεκαετίες, την αμετροεπή οικονομική μας πολιτική, και τέθηκα εκόντας-άκοντας πάντα πρώτος στην κάθε κυβερνητική απόφαση, προσαρμόζοντας επί δεκαετίες την ζωή μου, σε ένα πληθωρισμένο βιοπορισμό, που ποτέ ο μισθός δεν επαρκούσε, αλλά έστω και με δανεισμό, κατάφερνε να διατηρήσει εμένα και την οικογένειά μου στα όρια της αξιοπρέπειας, ίσα-ίσα για να μπορώ να εκπληρώσω την αποστολή μου.

Εδώ και τρία χρόνια, βιώνω και την τελευταία πράξη της αδικίας, στο πρόσωπο μου, στην ιδιότητά μου και στην οικογένειά μου, με την πρωτοφανή στα χρονικά συρρίκνωση των ήδη μέχρι τότε πληθωρισμένων και στερουμένων ισολογισμού (έναντι των πραγματικών αναγκών διαβίωσης) αποδοχών μου.

Και πάλι δεν ομίλησα. Και πάλι αγόγγυστα σήκωσα το βάρος και την στέρηση, συνηθισμένος στην λιτή ζωή του στρατιώτη. Αλλά μάλλον, άνοιξα την όρεξη του τιμητή του έργου μου, να συνεχίζει να μου στερεί σταδιακά εδώ και τρία χρόνια, κομμάτι - κομμάτι την αξιοπρέπειά μου. Έτσι, κοντεύοντας τα 50 μου χρόνια, είδα μέρα την μέρα, να μου αποδομούν, ότι προσπάθησα να φτιάξω τίμια για την οικογένειά μου.
Έγινα αρχικά ασυνεπής οφειλέτης των πιστωτικών ιδρυμάτων, τα οποία με ψυχρή λογιστική τόκισαν την ασυνέπειά μου και την έφεραν στην πλήρη αδυναμία εξόφλησης.
Αναγκάστηκα να ζητήσω δικαιοσύνη και μετά κόπων και βασάνων, έφτασα να αιτηθώ το κούρεμα που προβλέπει ο Νόμος Κατσέλη περί υπερχρεωμένων νοικοκυριών.

Έφτασα στο σημείο, να χάσω το ένα και μοναδικό αυτοκίνητο , νομή και αυτό της τράπεζας που ψυχρά το κατάσχεσε.

Αθέτησα αναγκαστικά να εξοφλήσω τα χρέη μου στην εφορία για το 2012 (μια και το ασύλληπτο για μένα ποσό των 2817 ευρώ, αδυνατώ από πέρισυ να το πληρώσω έστω και τμηματικά).

Είδα το υπόλοιπο των αποδοχών μου από τα Χριστούγεννα να συρρικνώνεται στα 500 ευρώ μηνιαίως (ακόμα και σήμερα τόσα παίρνω), βίωσα και βιώνω την ανεργία της συζύγου μου, ζώ την ειρωνεία της ανακοίνωσης της πρόσληψής της στον ίδιο φορέα και με την ίδια ειδικότητα εδώ και 40 μέρες, αλλά ακόμη να την καλέσουν να εργασθεί (βλέπεις δεν αρκεί να πρωτεύσεις σε ένα διαγωνισμό, δεν αρκεί να το ανακοινώσουν εγγράφως, χρειάζεται και επιβεβαίωση από τον ΑΣΕΠ και έκδοση ΦΕΚ και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς, για να μπορέσει μια πολύτεκνη μάνα, με 3 πτυχία αναγνωρισμένα από το κράτος και άλλα επικουρικά προσόντα να εργασθεί για λίγους μήνες και να ταΐσει τα παιδιά της).
Έζησα την ειρωνεία της στέρησης των παγίων οδοιπορικών παραμεθορίου, λες και 200 ευρώ και αυτά με κρατήσεις, έβαλαν μέσα τον κρατικό προϋπολογισμό.

Έζησα παράλληλα την διακοπή του ισόβιου πολυτεκνικού επιδόματος της συζύγου μου από τον ΟΓΑ , λες και η διατίμηση των 320 ευρώ το δίμηνο μπορεί να αντισταθμίσει τις ανάγκες μιας πολύτεκνης μάνας να μεγαλώσει τα παιδιά της.

Δέχτηκα σιωπηρά να διακανονίζω μήνα τον μήνα επί 3 χρόνια τις οφειλές μου στην ΔΕΗ -μια αδιάκοπη στέρηση του υπολοίπου των πενιχρών αποδοχών μου, χωρίς έλεος, υπό την απειλή της στέρησης του αγαθού του ηλεκτρισμού.

Ζήσαμε με τα παιδιά μου και την γυναίκα μου, αυτό το χειμώνα εδώ πάνω, με κρύο, στερούμενοι εδώ και δύο χειμώνες το πετρέλαιο, μια και οι τιμές ήταν απαγορευτικές. Τρυπήσαμε τους τοίχους και βγάλαμε καπνοδόχους, ξεθάψαμε σόμπες από τις αποθήκες των παππούδων, μαζέψαμε ξύλα και τα κάψαμε, ανάψαμε καλοριφέρ ηλεκτρικά, κλιματιστικά και ότι άλλο βρήκαμε για να ζεστάνουμε το σπίτι μας.

Και τους τελευταίους δύο μήνες, ήρθε και η κορύφωση.
Η ΔΕΗ, συνεπής συνέταιρος μου κάθε μήνα εδώ και τρία χρόνια, μας έστειλε το λογαριασμό της.

Απελπισμένα ζήτησα πριν ένα μήνα διακανονισμό εκ νέου, και πήρα την απάντηση να πληρώσω σε 4 δόσεις από 300 ευρώ.

Και το δέχτηκα. Και πλήρωσα μια δόση. Και πριν μια εβδομάδα, ήρθε και ο εξοφλητικός λογαριασμός, να μου φορτώσει συνολικά (μαζί με τα οφειλόμενα) να πληρώσω 2785 ευρώ, μέχρι τις 29 Απριλίου. Με ειδοποίηση διακοπής ηλεκτρικού ρεύματος.


Και σήμερα, 1η Μαΐου, πήγα στην τοπική ΔΕΗ, για να εισπράξω την απάντηση, ότι δεν ανήκω στις κοινωνικές ομάδες που ευεργετούνται από τον διακανονισμό πολλαπλών (έως 48 δόσεων) λόγω υψηλής κατανάλωσης και λόγω εισοδήματος, ότι δεν γίνεται διακανονισμός πάνω σε ήδη συναφθέντα διακανονισμό που μάλιστα αθετήθηκε (πέρασε βλέπεις ο Απρίλιος), ότι οφείλω να καταβάλω άμεσα το ποσό μέχρι την μετά το Πάσχα Τετάρτη 8-5-13(βλέπετε το ανθρωπιστικό πρόσωπο των κοινωφελών υπηρεσιών περιορίζεται μόνο στις ημέρες των θρησκευτικών αργιών), ή το ήμισυ αυτού και να αιτηθώ εκ νέου διακανονισμό -και να παρακαλέσω να εγκριθεί νέος με 1-2 δόσεις σύν τα τρέχοντα που θα έρθουν-, ειδάλλως, τα κεντρικά -μου το τόνισαν αυτό αποποιούμενοι πάσης προσωπικής ευθύνης και εν πλήρη κατανοήσει του προβλήματός μου- θα αποστείλουν εντολή σε εργολάβο να μου διακόψει την παροχή.
Κι εγώ κοιτάζοντας το τελευταίο εκατοστάρικο -από τα 5 της τελευταίας μου μισθοδοσίας- αποχώρησα ευχόμενος στους υπαλλήλους καλό Πάσχα.

Αυτή την μεγάλη Τετάρτη, 1-5-13, η αξιοπρέπεια ενός ακόμη σιωπηρά μαχόμενου Έλληνα πολίτη, Αξιωματικού εν ενεργεία στην Μεθόριο και πολύτεκνου οικογενειάρχη και συζύγου άνεργης -επιτυχούσης αλλά μη προσληφθήσας- έλαβε το ύστατο της πλήγμα. Αμέσως μετά τις κωδωνοκρουσίες της επερχόμενης Ανάστασης, το μόνο φως που θα απομείνει στο σπίτι και την οικογένειά μου, θα είναι το Άγιο Αναστάσιμο Φως στην λαμπάδα και στο κανδήλι (για όσο υπάρχει λάδι να κάψει).

Κι εγώ αγόγγυστος, χωρίς επιρροή από τα προαναφερόμενα, αύριο το πρωί όπως και κάθε μέρα που θα ακολουθήσει, θα φορέσω την στολή μου και θα σταθώ εν πλήρη αφοσίωση όρθιος στο στρατιωτικό τμήμα που διοικώ και θα ασκήσω ανεπηρέαστος τα καθήκοντά μου, με απόλυτο γνώμονα το συμφέρον της υπηρεσίας μου.

Ζητώ συγνώμη, αν η ανθρώπινη ανεπάρκειά μου, μειώνει την αυτεπάγγελτη απαίτηση των συν-Ελλήνων που με θέλουν στην έπαλξή μου, περήφανο Στρατιώτη. Υπόσχομαι να μην τους απογοητεύσω, παρά τις προσωπικές στερήσεις μου.

Αδυνατώντας όμως, να ανταποκριθώ πλέον στην επιβίωση της οικογένειάς μου, θεώρησα σωστό, να τολμήσω να δημοσιεύσω το πρόβλημά μου, ελπίζοντας τουλάχιστον στην κατά το μέτρο του δυνατού ανταπόκριση κάποιων αρμοδίων.

Με την εναπομένουσα αξιοπρέπεια εκ μέρους μου και της οικογένειάς μου, που καλείται να ανέβει κι άλλο Γολγοθά, σας εύχομαι Καλή Ανάσταση.

Διαβάστε περισσότερα »

Η αρχιτεκτονική των Ελλήνων με το διαχρονικό βεληνεκές της

hellas
Πολλές έρευνες και μελέτες που έχουν διεξαχθεί τόσο από Έλληνες όσο και από ξένους επιστήμονες έχουν προσπαθήσει να δώσουν μία εξήγηση  στο πώς τα αρχαία ελληνικά θέατρα διαθέτουν άριστη ακουστική.
Το δύσκολο αυτό εγχείρημά τους αποσκοπεί στην εύρεση και κατανόηση των παραγόντων, βάσει των οποίων οι αρχαίοι Έλληνες οικοδομούσαν τα θέατρα σε συγκεκριμένα σημεία και με τα κατάλληλα δομικά «υλικά».
Μία από τις τελευταίες μάλιστα μελέτες ήταν αυτή του επίσημου επιστημονικού περιοδικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ακουστικής (European Acoustics Association), το οποίο βαθμολόγησε με «άριστα» την ακουστική του θεάτρου της Επιδαύρου.
Έχουμε επεσημάνει σε προηγούμενα άρθρα μας το γεγονός ότι η τεχνολογία στην αρχαία Ελλάδα είχε φτάσει σε τεράστιο απώγειο…
Έτσι συνεβη και με τον κλάδο της αρχιτεκτονικής, όπου η τεχνολογία συνάντησε την καλαισθησία και προέκυψαν τα καλλιτεχνικά αριστουργήματα που κοσμούν κάθε γωνιά της χώρας μας και γίνονται αντικείμενο θαυμασμού από όλον τον κόσμο.
Οι πρόγονοί μας ήταν άριστοι γνώστες του ενεργειακού δυναμικού και της ορθής αξιοποίησης των φυσικών δομικών υλικών (ξύλο, πέτρα, κλπ). Εξέταζαν τις συνθήκες κάθε χώρου (κλίμα, σεισμική δραστηριότητα, καταλληλότητα εδάφους, κλπ) και επέλεγαν τα σωστά υλικά, ώστε να βγει ένα τέλειο αποτέλεσμα.
taormina
Μερικά από τα υλικά που χρησιμοποιούσαν ήταν η πλίνθος (υλικό που απορροφά σεισμικούς κραδασμούς και αντέχει στον χρόνο), ο οπτόπλινθος (κάτι σαν το σημερινό τούβλο)και το υδραυλικό κονίαμα (κάτι ανάλογο του σημερινού τσιμέντου για την στεγανοποίηση δεξαμενών και απαντά σε πολλές περιοχές, όπως  Πειραιάς, Αίγινα, Θάσος, Κόρινθος, κ.α.). Συχνά συνδύαζαν το κονίαμα με άλλα υλικά, όπως άμμος και χαλίκια για καλύτερο αποτέλεσμα.
Αναπαραστάσεις θεών και ηρώων, σκηνές κυνηγιού, μαίανδροι, σπείρες, αετώματα, περίτεχνοι κίονες, κοσμούν κάθε αρχαίο ελληνικό κτήριο…
Πρέπει να τονιστεί ότι η οικοδομική δραστηριότητα των Ελλήνων είχε ξεκινήσει χιλιάδες χρόνια πριν την κλασσική Ελλάδα, ομοιοτρόπως με την τεχνολογία τους!
Και κατά την ρωμαϊκή εποχή τα κτήρια που ανεγέρθησαν, οικοδομήθηκαν είτε κατά πρότυπο των ελληνικών, είτε από Έλληνες αρχιτέκτονες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Πάνθεον στην Ρώμη, έργο του Απολλόδωρου από την Δαμασκό. Αλλά και διάφορες θέρμες, υδραγωγεία, βιβλιοθήκες, κλπ ιδρύθηκαν από Έλληνες ειδήμονες.
Η ελληνική αρχιτεκτονική «ταξίδεψε» σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και υιοθετήθηκε από πολλούς λαούς.
Μερικά από τα αμέτρητα παραδείγματα κτηρίων που οικοδομήθηκαν με βάση την ελληνική αρχιτεκτονική είναι το Μάτσου Πίτσου στο Περού, το Teatro Greco στην Taormina της Ιταλίας, ο Ακράγας επίσης στην Ιταλία, η Jerash στην Ιορδανία, η jerashApamea στην Συρία με τα άκρως χαρακτηριστικά ελληνικού τύπου κιονόκρανα, το θέατρο του Leptis Magna στην Λιβύη και του Ασπένδου στην Μ. Ασία, η Αφροδισία και η Μίλητος επίσης στην Μ. Ασία, το Σακσαϋουαμαν στο Περού που μοιάζει «τρομακτικά» με τις Μυκήνες, το Τιαχουανάκο στην Βολιβία, κτήριο στο Μεξικό που επίσης μοιάζει με τις Μυκήνες, η Γκίζα στην Αίγυπτο, η Uxmal στο Μεξικό με τους χαρακτηριστικούς μαιάνδρους που κοσμούν χιλιάδες ελληνικά ευρήματα, και άλλα πολλά που υπάρχουν διάσπαρτα σε όλον τον κόσμο…
Αλλά και σήμερα στα επίσημα κτήρια των κρατών χρησιμοποιούν ελληνική αρχιτεκτονική, η οποία διέπεται από την απολλώνιο αισθητική των Ελλήνων σε αντίθεση με την δυτικίζουσα που βασίζεται μόνο στον όγκο (βλ. ουρανοξύστες).
Επομένως, όπως και σε άλλους τομείς, έτσι και στον αντίστοιχο της αρχιτεκτονικής η ελληνική παρέμβαση στάθηκε καθοριστικής σημασίας, σημαδεύοντας για άλλη μία φορά το παγκόσμιο καλλιτεχνικο-επιστημονικό γίγνεσθαι…
ΠΥΓΜΗ. gr
Διαβάστε περισσότερα »

Αρκεί να σε λένε Παπανδρέου για να είσαι αθώος για όλα

gap-samaras
Ανησυχία έχει προκαλέσει στο ΠΑΣΟΚ αλλά και στην κυβέρνηση η μαύρη τρύπα στα ταμεία του κόμματος που υπερβαίνει τα 10 εκατομμύρια ευρώ. Στο ΠΑΣΟΚ ήταν σίγουροι πως θα είναι πάντα κόμμα εξουσίας και έτρωγαν χρήμα αβέρτα, επειδή δεν περνούσε ποτέ από το μυαλό τους πως μπορεί μια μέρα να παλεύει το ΠΑΣΟΚ για να μπει στη Βουλή και να υπάρχει η πιθανότητα να πάνε φυλακή.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν θέλει να πάει φυλακή και ρίχνει τις ευθύνες για την οικονομική κατάσταση του ΠΑΣΟΚ στον Γιώργο Παπανδρέου, ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου είναι πολύ άνετος γιατί έχει ακόμα την εντύπωση πως αρκεί να σε λένε Παπανδρέου για να είσαι αθώος για όλα.
Οι υπόλοιποι την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια από το ΠΑΣΟΚ γιατί καταλαβαίνουν πως τώρα όχι μόνο δεν υπάρχει μάσα αλλά υπάρχει ο κίνδυνος να τους ζητήσουν να επιστρέψουν όσα έφαγαν ή ακόμα και να μπουν στην στενή να κάνουν παρέα στον Άκη.
Εν τω μεταξύ, πασόκος δημοσιογράφος της εφημερίδας «Τα Νέα θα βάλουν λουκέτο μαζί με το ΠΑΣΟΚ» παραδέχτηκε πως το ταξίδι του Γιώργου Παπανδρέου στην Κόστα Ρίκα δεν κόστισε 260 χιλιάδες ευρώ, όπως είχε γράψει, αλλά μόνο 32 χιλιάδες ευρώ και κάτι ψιλά.
Βέβαια, με την φόρα που είχε πάρει ο ΔΟΛ να στηρίζει τον Βενιζέλο -γιατί άραγε;-, δεν πρέπει να κάνει σε κανέναν εντύπωση η επίθεση στο ζαβό παιδί του Παπανδρέου που έγινε και πρωθυπουργός, με τις ψήφους του σοφού ελληνικού λαού.
Από την άλλη, το πόσο κόστισε το ταξίδι του Παπανδρέου στην Κόστα Ρίκα είναι το θέμα· το γεγονός πως οδήγησε με δόλο τη χώρα στο ΔΝΤ είναι ένα ασήμαντο περιστατικό και δεν πρέπει να απασχολεί κανέναν.
Ο Γιώργος Παπανδρέου εμφανίζεται οργισμένος για τις διαρροές στον Τύπο και έχει αντιληφθεί πως είναι κόλπο του χοντρού για να την σκαπουλάρει ο ίδιος αλλά υπάρχει λύση: να μπουν στη φυλακή και ο Βενιζέλος και ο Παπανδρέου.
Λόγοι υπάρχουν πολλοί. Δικαιοσύνη δεν υπάρχει.
Φυσικά, η συνοχή της κυβέρνησης Σαμαρά δεν κινδυνεύει, επειδή αφενός όλοι οι μαφιόζοι που συμμετέχουν έχουν ράμματα ο ένας για τη γούνα του άλλου και αφετέρου επειδή Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης γνωρίζουν πως οι επόμενες εκλογές είναι το τέλος τους. Αμήν.
(Το πολύ αστείο με τη σημερινή κυβέρνηση είναι το από πού «κρατάνε» όλοι τον Αντώνη Σαμαρά. Θα πέσει ξερή η Ελλάδα όταν το μάθει. Μπράβο Αντώνη, δεν σου το ‘χα. Πρόσεχε μόνο, γιατί το ξέρουν πια πάρα πολλοί. Και ξέρεις τι ρουφιάνοι είναι οι Έλληνες.)
http://pitsirikos.net/
Διαβάστε περισσότερα »

Πατρίδες δεν ανασταίνονται ούτε με πρόθυμες πόρνες ούτε με κακόμοιρους ζητιάνους

woman
Το 54% ανεργία στους νέους είναι το μεγάλο πρόβλημα ή για να το θέσουμε καλύτερα “είναι η εκπαίδευση για δουλεία” σε παιδιά που θα ζήσουν και θα πρέπει να δουλεύουν στα χωράφια των νέων φεδουδαρχών. Ο μισθός των διακοσίων ή τριακοσίων ευρώ, δεν είναι λύση λιτότητας στην οικονομία του κράτους. Είναι το όριο συνειδητοποίησης πως αυτά που ξέρατε τελείωσαν.
Πόσες φορές δεν ακούσαμε μετά τα γεγονότα στη Μανωλάδα τη φράση “γιατί δεν πήγαιναν ελληνόπουλα να δουλέψουν εκεί”, πόσες αναλύσεις για το γεγονός πως οι μετανάστες κάνουν τις βρωμοδουλειές ενώ τα ελληνόπουλα απαξιούν να δουλέψουν σε τέτοιες συνθήκες.  Κι αυτό ειπωμένο με μια δόση μπράβο για τους μετανάστες που μπορούν και κερδίζουν το ψωμί τους με τόσο άθλιες συνθήκες, ενώ τα ελληνόπουλα είναι μαμμόθρεφτα.
Σοβαροί άνθρωποι, γονείς, εκπαιδευτικοί αρχίζουν κι αναρωτιούνται μέσα στα πλαίσια αυτής της αισχρής και παρανοϊκής σκέψης. Αρχίζουν και θεωρούν έντιμο και σοβαρό ένα παιδί που θα δεχτεί να δουλεύει με τρία κατοστάρικα, χωρίς, ασφάλεια, σε συνθήκες εκβιασμού και δουλείας για να φέρνει ένα κομμάτι ψωμί στο σπίτι. Η κοινωνία συνηθίζει να επιβραβεύει τα παιδιά που έχουν κρεμάσει τα πτυχία τους στο τοίχο και βγάζουν κάλους από την ορθοστασία με το δίσκο στο χέρι, ζυμώνοντας πίτσες, πουλώντας φυλλάδια στο δρόμο, καθαρίζοντας τουαλέτες, και σύντομα μαζεύοντας φράουλες κι αίμα, για ένα μεροκάματο που δεν φτάνει ούτε για τα απολύτως απαραίτητα για μια ελάχιστη αξιοπρεπή διαβίωση.
Τα όνειρα των νέων επιβάλλεται να μετατραπούν σιγά σιγά σε “ανάγκη επιβίωσης” κι όχι σε στόχους που να συμβαδίζουν με τα ταλέντα τους, την ικανότητά τους σε κάποιο τομέα που αγαπούν, στη προοπτική να εργαστούν για να ζήσουν καλύτερα και να κάνουν οικογένεια, αλλά στη προοπτική του να μην πεθάνουν από τη πείνα ή να βρεθούν άστεγοι σε κάποια σκαλιά. Η αποδοχή αυτής της αθλιότητας ονομάζεται σοβαρότητα κι ευθύνη.
Δεν υπάρχει στον ορίζοντα σαν στόχος η ανάπτυξη τομέων που είχαν μείνει πίσω από μια σχιζοφρενική πολιτική. Αυτά είναι μπούρδες. Δεν υπάρχει στόχος να γεμίσουν τα χωράφια με νέους αγρότες εκπαιδευμένους, που θα βγάζουν κοπιάζοντας όπως κοπιαστική είναι δουλειά να δουλεύεις τη γη, αλλά μ΄ενα γερό μεροκάματο και προοπτική να πάρεις τη δική σου γη και να γίνεις πχ μικροπαραγωγός. Δεν υπάρχει σαν στόχος να γεμίσουν νέα εργοστάσια που ανοίξουν με γερούς  εργάτες με γερά μεροκάματα,  επιδόματα, μια σύνταξη νωρίτερα λόγο βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας. Δεν υπάρχουν στόχοι να ανθίσει το επάγγελμα του τεχνίτη, του βιοτέχνη, κλπ.
Ο στόχος είναι στα υπάρχοντα κι αυτά που θα ξεπουληθούν σε διεθνείς κολοσσούς, στις πολυθενικές, στα εργοστάσια που θα ανήκουν σε μεγάλες ξένες βιομηχανίες, στα λιμάνια και τα αεροδρόμια που θα ανήκουν σε ξένους επενδυτές, στα σούπερ μαρκετ, στις αλυσίδες, στα τουριστικά θέρετρα, οι νέοι να έχουν εκπαιδευτεί να εργάζονται όπως οι λαθρομετανάστες της Μανωλάδας.
Ο ίδιος ο γονιός μέσα στην απόγνωση της νέας φτώχειας, της ανεργίας, των δανείων που τρέχουν, των χρεών σε δημόσια ταμεία και σε τράπεζες, ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ το παιδί του να γίνει δούλος. Χωρίς να κουνάει τσίνορο. Χωρίς να υπάρχει καν η πολυτέλεια να το αποτρέψει από αυτή τη κατάντια. Φυσικά και καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή. Αρκεί να πιάνουν τα χέρια σου, να βαστάει το σώμα σου, να είσαι έτοιμος να κουραστείς, να ιδρώσεις, να αγωνιστείς για τη ζωή σου. Αλλά αν όλα αυτά τα κάνεις για να εισπράξεις ένα ξεφτιλισμένο χαρτζιλίκι που θα σου δώσει τη δυνατότητα να ζεις με άλλους πέντε σε μια τρύπα, ή να κοιμάσαι στο χωράφι ή στα σκαλιά μιας πλατείας, και όλος σου ο κόπος να πηγαίνει για να φοράς ένα τρύπιο παπούτσι και να κινδυνεύεις από αρρώστιες, με τη ζωή σου να κονταίνει όλο και πιο γρήγορα τότε δεν είσαι σοβαρός,  είσαι ή μ@λάκας ή δούλος.
Συνηθίζεται τελευταία η εκφράση χλιδάνεργοι” υπονοώντας τα παιδιά που ζουν μ΄ενα χαρτζιλίκι από τους γονείς και συνεχίζουν να πηγαίνουν  στη καφετέρια με το κορίτσι τους, να αγοράζουν ρούχα και παπούτσια, να μένουν σ΄ενα αξιοπρεπές σπίτι εκείνο των γονιών τους, να κινούνται σαν να είχαν δουλειά ενώ είναι άνεργοι. Έχει πέσει λάσπη πάνω σ΄αυτό το είδος νέων, παρουσιάζοντάς τους σαν τεμπέληδες, αχαΐρευτους, εκμεταλλευτές, κι ανίκανους. Αναρωτιέμαι μήπως αυτοί οι χλιδάνεργοι και οι γονείς που δέχονται να τους χαρτζιλικώνουν, μήπως είναι κι οι τελευταίοι λογικοί μέσα στη συνολική παράνοια που αρχίζει και σκεπάζει τα πάντα.
Κοιτάζω τα παιδιά που είναι στημένα με τις ώρες στην είδοσο του μετρό και μοιράζουν φυλλάδια, ή καρτούλες για τα κινητά μας. Εκείνα που δουλεύουν δέκα και δώδεκα ώρες σερβίρισμα, πωλήτριες, ή όποια άλλη δουλειά του ποδαριού για ένα άθλιο μεροκάματο κι οι περισσότεροι ανασφάλιστοι.  Εκείνους που είναι στημένοι σε μια τηλεφωνική γραμμή με το νταβατζή από πάνω να ελέγχει πόσους πελάτες φέρανε. Εκείνα που μοιράζουν φυλλάδια από φαγάδικα στα μαγαζιά και θα πάρουν είκοσι ευρώ αν μετά από οκτώ και δέκα ώρες δουλειάς μοιράζουν  700 και 1000 φυλλάδια κι αυτό το εικοσάρικο αφού τσεκαριστεί από τους μπράβους αν τα μοίρασαν σε όσα διαμερίσματα είπαν. Κοιτάζω τους χιλιάδες ενοικιαζόμενους από τα νέα σκλαβοπάζαρα που είναι ενδεδυμένα με φινετσάτα κουστούμια και λαπ τοπ αλλά με ένα συνεχή εκβιασμό πως αν δεν είσαι καλό παιδί έχουμε άλλους χίλιους στο συρτάρι να σε αντικαταστήσουν.
Κι αναρωτιέμαι σε πόσο καιρό θα βλέπουμε σπίτια σε υποβαθμισμένες συνοικίες όπου ανθούν τα ναρκωτικά, η πορνεία, το παραεμπόριο, να γεμίζουν με πέντε και δέκα ελληνόπουλα στοιβαγμένα μαζί, λαθρομετανάστες στην ίδια τους τη πατρίδα, να είναι “αξιοσέβαστα κι έντιμα”  από όσους θα μένουν ακόμα στα πολυτελή τους διαμερίσματα και θα στέλνουν τα παιδιά τους στα κολέγια και για διακοπές σε εξωτικούς προορισμούς. Και σε πόσο καιρό στις σκοτεινές γωνιές των μεγαλουπόλεων θα αναλάβουν επί τέλους το μεροκάματο του να είσαι βαποράκι, να κάνεις πιάτσα, να πουλάς κλεμμένα ή να γίνεσαι νταβατζής, ελληνόπουλα που δεν θα ντρέπονται να βγάζουν το “νυχτοκάματο” Τόσοι ξένοι από κάθε γωνιά του πλανήτη μπόρεσαν να ζήσουν δουλεύοντας σαν σκλάβοι, πουλώντας το κορμί τους, ή απλά ψάχνοντας τα σκουπίδια. Γιατί τα δικά μας παιδιά να μην το κάνουν. Έχουν  γεννηθεί με το κ@λο μπροστά δηλαδή?
Θα είμαστε τότε πιθανά σε μια κοινωνία που θα ικανοποιούνται όλες οι πολιτικές αποχρώσεις. Οι μαχόμενοι πατριώτες  θα μπορούν να ταΐζουν δούλους, ζητιάνους κι άστεγους  αλλά Έλληνες , κι  οι αριστεροί επαναστάτες θα τους διδάσκουν πως γεννιέται τ΄ατσάλι μέσα από το μετερίζι της εξαθλίωσης. Κι οι κυβερνώντες θα κάνουν απίστευτες μπίζνες προσφέροντας εκτός από γη και ύδωρ και μάζες από “συνειδητοποιημένα” ελληνόπουλα που είναι σαν στρατιωτάκια αμίλητα, ακούνητα κι αγέλαστα στο βωμό της λιτότητας και της επιβίωσης.
Γενιές ολόκληρες άκουγαν μεγάλα λόγια του είδους, “καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή”, “οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες” , “του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει” και άλλα τέτοια πατριωτικά συνθήματα τα οποία σιγά σιγά, έχασαν την αξία τους και μετατράπηκαν σε γραφικότητες οι οποίες έμοιαζαν ανέκδοτο στα κλαμπάκια και τις παραλίες, λόγια ειπωμένα από κάποιους βλάχους κάποτε , που δεν είχαν ούτε γ@μάτα κινητά ούτε γ@μάτα ταμπλετ.  Μακρινές εποχές όπου οι πρόγονοι “συνωστιζόντουσαν” για μια θέση στην ιστορία.  Πολύ κιτς…. Είναι οι ίδιες γενιές που  μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον που η προοπτική ήταν να γίνεις γιατρός, δικηγόρος ή μηχανικός αν τα έπαιρνες τα γράμματα ή δημόσιος υπάλληλος αν είχες δόντι. Ο εργάτης, ο αγρότης, ο χειρονάκτης γενικότερα ήταν κάτι που εξαφανίστηκε σιγά σιγά, ή αφέθηκε στους ξένους που κατέφθαναν κατά χιλιάδες από σύνορα που έγραφαν από πάνω με νέον γράμματα “η πόρτα είναι ανοιχτή και τα σκυλιά δεμένα” Για να γίνουμε πολλοί. Τόσοι πολλοί ώστε να μπορούμε εύκολα όλοι να μετατραπούμε σε ένα ανώνυμο πλήθος που θα παρακαλάει για μεροκάματο.  Τι διαπραγμάτευση να κάνεις για ένα μεροκάματο καλό όταν θα υπάρχουν χιλιάδες στην ουρά να δουλέψουν αποδεχόμενοι σαν ευλογία ακόμα κι ένα κομμάτι ψωμί να τους πετάξουν. Ποιος αγώνας για εργασιακά δικαιώματα θα γίνει όταν ο εργοδότης μπορεί να πει “πήγαινε στο διάολο” έχω άλλους πεντακόσιους που περιμένουν στην ουρά άμα γουστάρεις άμα δε γουστάρεις εξαφανίσου.
Μεγάλωσαν με αξίες όπως τα ριάλιτι στο χαζοκούτι, τα σκυλάδικα με τα ξίδια και τις γαρδένιες, τις γυαλιστερές ζάντες του αυτοκινήτου, το γκομενάκι, τα φαστφουντάδικα της μάσας ή τα φαστφουντάδικα σχολεία με τη μόρφωση φασόν,  τις πιστωτικές στο πορτοφόλι και όλα τα καλά της κατευθυνόμενης κατανάλωσης, για να μπορούν ηρωικά σήμερα να θεωρούν τον εαυτό τους από τους τυχερούς αν καταλήξουν να είναι σαν τους εργαζόμενους λαθρομετανάστες γιατί υπάρχουν κι εκείνοι που ζουν απλά δίπλα στα σκουπίδια. Γιατί σ΄αυτή τη κατευθυνόμενη αποχαύνωση δεν δημιουργήθηκαν πολίτες με συνείδηση των δικαιωμάτων τους και των ευθυνών τους απέναντι στη κοινωνία και τη πατρίδα τους αλλά κοιμισμένοι σε ψεύτικα συνεφάκια που μόλις έφυγαν δεν είχαν μάθει ούτε πως να σκέφτονται, ούτε πως να διεκδικούν ούτε πως να πολεμούν. Η μόνη εκπαίδευση που είχαν ήταν από τους σουπερ ήρωες των χολυγουντιανών σκουπιδιών, τους βρυκόλακες, τους λυκανθρώπους, τους γ@μάτους κακοποιούς με τις σούπερ γκόμενες και τα ακριβά αυτοκίνητα, τις γλάστρες στη τηλεόραση με τα καλοφτιαγμένα βυζιά, τους μαγείρους που έδεναν καλά το φιλετάκι με τη μαρμελάδα και τους παπαγάλους δημοσιογράφους που ενημέρωναν σε στημένα ρεπορτάζ και πάνελ.
Τεράστιο κατόρθωμα της ελληνικής πολιτείας. Να εκπαιδεύσει χρόνια και χρόνια τα παιδιά της πως να είναι υπολελειμμένα στο νου και αποχαυνωμένα με ηλίθια πρότυπα και αξίες, και σε δεύτερη φάση να τους τα πάρει όλα και να τα ρίξει στο επίπεδο των λεγόμενων τριτοκοσμικών κοινωνιών όπου ελάχιστοι θα τη βγάλουν καθαροί κι οι υπόλοιποι πρέπει να λένε κι ευχαριστώ αν κάποιος τους πετάξει ένα κομμάτι ψωμί. Σπουδαία πρόοδος, σπουδαία φιλοπατρία, σπουδαία φιλανθρωπία. Σπουδαίος πολιτισμός. Γι΄αυτό και σαν φυσική συνέπεια ο ολοένα κι αναπτυσσόμενος πατριωτισμός σήμερα μοιάζει σαν εκείνο τα νταιλίκι των ελληνικών κωμωδιών του πενήντα όπου ο κοντός φώναζε “βαστάτε με ρε μη τον βαρέσω, βαστάτε με…” Δεν έχει γνώση, δεν αξίες συγκεκριμένες, εκτός από εύκολα συνθήματα και νταιλίκι, και βαράει στο γάμο του καραγκιόζη….
Αναρωτιέμαι για ένα πράγμα. Για τον ευαυτό τους δεν κάνουν τίποτα οι σοβαροί ενήλικες και μεσήλικες από το να σκύβουν το κεφάλι. Αλλά για τα παιδιά τους που τα βλέπουν να γίνονται  θύματα της οποιαδήποτε εκμετάλλευσης επιμένουν να σωπαίνουν, και να παίρνουν το βοήθημα της δουλείας “περήφανα” στον οικογενειακό προϋπολογισμό? Έχουν την εντύπωση πως αυτό είναι προσωρινό και κάποια στιγμή τα παιδιά τους θα πάρουν καλύτερα λεφτά, θα δουλεύουν με καλύτερες συνθήκες και θα έχουν προοπτική στη ζωή τους? Είναι δυνατόν να έχουμε γεμίσει με τόσους πολλούς μ@λάκες σ΄αυτό το τόπο? Η μήπως έχουμε γεμίσει με τόσους φοβιτσιάριδες, χεσμένους επάνω τους από το φόβο του αύριο και του τι θα απογίνω?
Τι θα απογίνεις κι εσύ και τα παιδάκια σου ηλίθιε? Πιθανότατα ένας άξιος μετανάστης που θα τον βαράνε όλοι από παντού, θα του πετάνε ένα κομμάτι ψωμί και θα απαντάει “φχαριστώ αφεντικό” Αυτό θα είσαι αν δεν το έχεις καταλάβει ήδη. Και φυσικά το επόμενο στάδιο θα είναι πως θα βρεθείς πιθανότατα σε κάποιο καράβι για αναζήτηση καλύτερης τύχης σε άλλες πατρίδες όπου με τη σειρά τους θα λένε “ουφ, γέμισε ο κόσμος από Έλληνες που ζητάνε δουλειά, δεν καθόντουσαν στη πατρίδα τους να αγωνιστούν αντί να μας κουβαληθούν εδώ σαν ζητιάνοι?”
Το κατάλαβες σε τι σε εκπαίδευσαν τόσα χρόνια και οι μεν και οι δε? Κορόιδο… Ε? Σου δίνουν και τη λύση βέβαια την έτοιμη στο πιάτο. Να φάμε ο ένας τον άλλον με ένα νέο μίσος που αναδύεται μεταξύ μας. Με το να μας χωρίσουν σε στρατόπεδα, να ρίξουμε ο ένας την ευθύνη στον άλλον και να μετατραπούμε στο τέλος στην τελική εικόνα που έχουν μέσα στο μυαλό τους όσοι μας χειρίζονται τόσο επιδέξια. Στη χειρότερη περίπτωση σε βάρβαρους τρελαμένους που θα ψάχνουμε σωτήρες εξ ουρανού ή επί της γης για να φαγωθούμε μεταξύ μας σαν άξιοι κανίβαλλοι και στη καλύτερη σε φιλανθρώπους που θα τρέχουμε στα διάφορα παζάρια με παλιά ρούχα, και ταψάκια με φαί για να δίνουμε ελεημοσύνη στους αναξιοπαθούντες, φυσικά με σπόνσορα κάποιο κανάλι, κάποια φιλάνθρωπη γυναίκα μεγιστάνα που βαριέται να πηγαίνει μόνο για ψώνια και λίφτινγκ και κάποιους τοπικούς άρχοντες που το παίζουν πανέξυπνα για να πάρουν πάλι τη καρέκλα στις επόμενες δημοτικές εκλογές.  Ισως μοιάζει σκληρό αυτό που λέω ανάμεσα στους ειλικρινείς φιλανθρώπους αλλά είναι διαχρονική αλήθεια πως όπου υπάρχει ένας ζητιάνος , υπάρχει γιατί κάποιος του έδωσε αυτή τη λύση σαν διέξοδο.
Τις πουτάνες τις φτιάχνουν τα λεφτά σου και τους ζητιάνους η ελεημοσύνη σου. Λυπάμαι αλλά αυτή είναι η σκληρή αλήθεια. Πατρίδες δεν ανασταίνονται ούτε ζητιανεύοντας από τους φιλεύσπλαχνους συνανθρώπους,  ούτε παριστάνοντας τη πουτάνα οποιουδήποτε νταβατζή εργοδότη.  Πικρή ή όχι αυτή είναι η αλήθεια.
Τόσο απλά.
Διαβάστε περισσότερα »

3 χρόνια μετά, για την Μαρφίν κουβέντα

marfin
Τρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατο τριών ανθρώπων, η μία εκ των οποίων έγκυος, στο υποκατάστημα της τράπεζας Μαρφίν στο κέντρο της Αθήνας. Δυστυχώς, δεν πρόκειται να θυμηθούν πολλοί εκείνες τις στιγμές, μιας και σήμερα όλοι γιορτάζουμε την ανάσταση του Κυρίου με αρνιά, κοκορέτσια και φωτογραφίες στο instagram.
Πριν από λίγες μέρες ξεκίνησε η δίκη των κατηγορουμένων για τις εγκληματικές ενέργειες που σκότωσαν αυτούς τους ανθρώπους, αλλά ούτε κι αυτό έμεινε για πολύ στον αφρό της επικαιρότητας, μιας και ο σκοπός να χτυπηθούν όσοι τόλμησαν να διαδηλώσουν εκείνη τη μέρα κι όχι να κάψουν ανθρώπους, επετεύχθη.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή όλα τα μέσα αντιπληροφόρησης μίλησαν για τις φονικές παραλείψεις του κτηρίου όπου στεγαζόταν η τράπεζα, ενώ στην πορεία μαθεύτηκε ότι η εντολή από την διεύθυνση της ήταν πως “όποιος φύγει πριν την ώρα του γιατί φοβάται για επεισόδια, να μην ξαναπατήσει στη δουλειά αύριο”.
Τελικά κανείς από τους υπαλλήλους δεν γύρισε στη δουλειά του την επομένη, ενώ τρεις από αυτούς δεν επέστρεψαν ποτέ στα σπίτια και τους αγαπημένους τους ανθρώπους.
Δεκάδες ήταν οι αυτόπτες μάρτυρες τη στιγμή της επίθεσης στην τράπεζα, ενώ το φωτογραφικό υλικό από τους περαστικούς αλλά και τις κάμερες ασφαλείας τέθηκε εξ αρχής στη διάθεση της αστυνομίας. Κι όμως οι εμπρηστές είναι ακόμη ελεύθεροι.
Ο θάνατος των ανθρώπων σκυλεύτηκε από όλα τα μέσα ενημέρωσης. Η Μαρφίν έγινε η παντιέρα των “μεταρρυθμιστών” και οι χαμένοι άνθρωποι μετατράπηκαν σε “θύματα της ανομίας και της βίας που το μνημόνιο και η κυβέρνηση ήρθαν να καταργήσουν”.
Στο εδώλιο του κατηγορουμένου βρίσκονται αυτή τη στιγμή οι άνθρωποι που τις στιγμές εκείνες πήραν την απόφαση να προστατέψουν τα συμφέροντα της τράπεζας -η διοίκηση της οποίας τους συνεχάρη για την πρωτοβουλία τους να σώσουν τις επιταγές των πελατών τους από την πυρκαγιά- κι εκείνοι που ενέκριναν τη λειτουργία ενός κτηρίου – παγίδα.
Κανείς, όμως, δεν πρέπει να ξεχνά ότι και ο διευθυντής της τράπεζας υπάλληλος είναι, που εκτελούσε εντολές. Παρόλα αυτά ο εντολέας του είναι κι αυτός ελεύθερος, μαζί με τους εμπρηστές.
Οι έρευνες της αστυνομίας βρίσκονται ακόμη στο σκοτάδι, παρά τον όγκο πληροφοριών και μαρτύρων.
Μπορεί να είναι άχαρο, ειδικά τη στιγμή που υπάρχουν νεκροί, να κάνεις συγκρίσεις, όμως αν δει κανείς τι έκανε το κράτος για να βρει τους ενόχους της Μαρφίν και τι για κάνει για να βρει τους ενόχους της επίθεσης στο εργοτάξιο των Σκουριών, θα καταλάβει ποιες είναι οι προτεραιότητές του.
Οι άνθρωποι χαθήκανε κι αυτό δεν αλλάζει. Τα καταστήματα της τράπεζας έκλεισαν σε ένδειξη πένθους την επομένη του φονικού, ο κόσμος άφησε λουλούδια στον τόπο του εγκλήματος, οι πολιτικοί μίλησαν για την αριστερή και την αναρχική βία και όλοι γύρισαν δύο μέρες μετά στις δουλειές τους ψάχνοντας βιογραφικά για να βρουν τους αντικαταστάτες των νεκρών.
Οι συγγενείς τους δέχτηκαν διάφορες προσφορές από την τράπεζα για να μην τραβήξουν κι άλλο την υπόθεση, ενώ όλοι εκείνοι που διαφήμισαν την φιλελεύθερη αγανάκτησή τους κι έστησαν ολόκληρες προεκλογικές καμπάνιες πάνω στους νεκρούς, σήμερα ανεβάζουν πασχαλιάτικες ευχές και φωτογραφίες ψητών αρνιών στο facebook.
Υ.Γ. 1: Κανένα αφεντικό δεν έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στους υπαλλήλους του. Έπρεπε να πεθάνουν τρεις άνθρωποι για να το ξαναθυμηθούμε.
Υ.Γ. 2: Πολλές είναι οι θεωρίες συνωμοσίας για το ποιοι βάλανε φωτιά στο κτήριο. Κανείς δεν μπορεί να μου βγάλει απ’ το μυαλό πως αν αυτοί ήταν “αναρχικοί μπαχαλάκηδες” θα βρίσκονταν ήδη στη φυλακή.
polyfimos.blogspot.gr
Διαβάστε περισσότερα »